عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۲
تو شاهْ مُرتضایی، مرتضانه ته نُوْمْ
اِنشالّا بَگِرْدِهْ وِنِه نُومْ به ته کُومْ
اَیْ رستمْ، رَخْشْ رِهْ بگاردَنه به ته کُومْ
هزارْ دِشمنِ سَرْ به فدایِ ته نُومْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۳
من ته وَرْ عالمْ درد وُ واکْ بَچینِّمْ
ته مقبوله چِشْ بَوِرْدِهْ عَقل وُ دینِمْ
ته وَصف وُ ثنا گمّه، هر جا نشینِمْ
نفرین هِکِنْ تو بَکِتْ یاری گزینِمْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۷
اُونْ صورتگِرونْ که صورتهٰا کَشیینْ
قَلِمْ، دَسْت بَکِتْ تا ته صورتْ بدیینْ
اوُنْ حاجیونْ که نه خِنِهْ‌رِهْ بَدییِنْ
ته چیرهْ نَدی، سختْ سرگردونْ بَییِنْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۸
خِتا و خُتَنْ، تا هندوستان پائینْ
تا دشتِ قبچاق و سَرحدِّ مدائینْ
سی اَرْمُؤنِهْ مِهْ دِلْ اولا اینْ:
دوستْ‌رِهْ کَشْ بوینمْ سَرْ به بالینْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۱
امیر گنه: ذاتِ بِلْبِلْ دارمه یارونْ!
گردشِ هوا، بویِ گِلْ دارمه یارونْ!
بساطِ دنی، کهنه چَلْ دارمه یارونْ!
دِشش امامِ عشقْ‌رِهْ دِلْ دارمه یارونْ!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۲
مسافر راه کربلا مه یارون!
درمونده‌ی شه عشقِ آقامه یارون!
مجنون بیابون و صحرامه یارون!
محنتْ‌کَشِ اینْ کهنه دنیامه یارون!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰۵
امیر گنه: اینْ سَرْکه سَر پُوشِهْ یارون!
ناپُختهْ به جوشْ، پخته خاموشه یارون!
هر کسی رِهْ که ذرّه‌ای هوشه یارون!
پیش اهل فَهْمْ، طَلِبْ به گوشه یارون!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲۹
به بازی نردْ دوست دلْ بیته آیین
به فکر گشاد بَنیشتمهْ یکتایی پائین
بَیْتِمِهْ گِشادُ و نَقشْ نمُو اِساوینْ
دَکْتمهْ به ششدَرْ، ونگْ بیامُو واچین
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۳۸
شه‌زاده، تره ایزد ذاتْ باتْ بو!
چرخ و فلک گردش تنه براتْ بو!
یاربْ که تنه کار به تنه مراتْ بو!
ته دشمن تهی‌دست و ذلیل و ماتْ بو!
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۳۹
قَراشِل تره دایمْ به سونِ باد بو!
وته دشمن ره شمشیرِ تِهْ به یاد بو!
تنه همصحبت وِنه که حوری زاد بو،
تا امیر به ته دولت همیشه شاد بو
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶۶
دٰارِ بلندْی اسّامه منْ به لُوشه
چهرهْ نَویّمهْ، منْ چمرْ دارمهْ گَوشهْ
هر چَنْ تو آقا بویی، سنگینه گوشهْ
نهل بنده ره تَشْ دَکْفهْ بَکُوشهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶۹
امروز چن روزه، دوسّ گمون ندارمه
وحشی بئیمه، دین و ایمون ندارمه
شه دوسّ سره ره، من نشون ندارمه
ونه شه بورم، بلدِ اُونْ ندارمه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۸
ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه
ته عشقه که صنعونْ رِهْ بَورْدِهْ از راهْ
ته عشقه که یوسفْ‌رِهْ بداتَهِ (تَکِ) چاهْ
ته عشقه که مجنون‌رِهْ دینْگُورَهْ به راهْ
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۹
امیر گنه: دوستْ کانِ نواته لو، ته
یا سرچشمه‌یِ اویِ حیاته لو، ته
خِدا شَرْوِتِ جامْ رِهْ، دِپاته لو، ته
هر کس دَردِ دلْ دارنه، نجاته لو، ته
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۵
من قلندروار شومّه سر دروازه
دریم (دلیم) سره، مسته چش آوازه
کرم هکن و برو سر دروازه
شاید دارِ خشک اَزْگه بیاره تازه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۹
شاهونشاهه که وه همه سان نمنه
گاهی پیر و وه گاهی جوان نمنه
گاهی ترکسّونِ ترک زبان نمنه
همون علی شاه مردا نمنه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۲
واجب‌الوجودِ عَلَم الاسمامه
کُنْتُ کَنْزاً گِرِهْ رهْ من بُوشٰامهْ
خمیر شده (کرده)ی، آب چهل صبامه
اَرزونْ مَفروش دُرً گرونبهامه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۸
بونّه (ُبُوردمه) غریبی، غریبی چنده زئینه
من ساله ویمٰارْمهْ، کَسْ منه سرننه
چار دور دیوارِ خاکْ منه سَرینهْ
شُکّرْ به خدا کمّه، خدا کریمه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۹
صد ساله که من در این دنی دئیمه
صد سال دیگر، پیش ملا نیشبیمه
الف و جیم نکته ره وارسیمه
چوب پرده ره من امروزُ بدیمه
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۲۲۲
امیر گنه که، خنهْ باتْمه اُونهْ
هفت سالْ گالشی کردمهْ فرامهْ گوئهْ
اِساکه مرهْ مرکبْ دَوسنْ چُوئهْ
هفتْ عُنْصُرهْ تُنْ، هرگز به گورْ نَشُوئهْ