سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۳۴
برو به گوهر
جوزی که درونش مغز شیرین باشد
درجی که در او در خوش آیین باشد
چندین ز حسد شکستن آن مطلب
گر بشکنیش هزار چندین باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۳۵
برو به گوهر
چون بدنامی بروزگاری افتد
مرد آن نبود که نامداری افتد
گر در خواهی ز قعر دریا بطلب
کان کف باشد که بر کناری افتد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۱
برو به گوهر
چون شاهد پوشیده خرامان گردد
هر پوشیده ز جامه عریان گردد
بس رخت به خیل کاو گروگان گردد
گر سنگ بود چو کان زرافشان گردد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۴
برو به گوهر
چون نیستی تو محض اقرار بود
هستی تو سرمایهٔ انکار بود
هرکس که ز نیستی ندارد بوئی
کافر میرد اگرچه دیندار بود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴۵
برو به گوهر
حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد
خود چیست به جز عشق که آنرا نگرد
بیزار شوم ز چشم در روز اجل
گر عشق رها کند که جانرا نگرد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۲
برو به گوهر
خورشید که در خانه بقا می نکند
می‌گردد جابجا و جا می نکند
آن نرو به جز قصد هوا می‌نکند
می‌گوید کاصل ما خطا می نکند
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۵
برو به گوهر
خون دل عاشقان چو جیحون گردد
عاشق چو کفی بر سر آن خون گردد
جسم تو چو آسیا و آبش عشق است
چون آب نباشد آسیا چون گردد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۷
برو به گوهر
دانی صوفی بهر چه بسیار خورد
زیرا که بایام یکی بار خورد
بگذار که تا این گل و گلزار خورد
تا چند چو اشتران ز غم خار خورد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶۵
برو به گوهر
در سلسله‌ات هر آنکه پا بست شود
گر فانی و گر نیست بود هست شود
می‌فرمائی که بی‌خود و مست مشو
ناچار هر آنکه می‌خورد مست شود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶۷
برو به گوهر
در صحبت حق خموش میباید بود
بی‌چشم و زبان و گوش میباید بود
خواهی که خلاص یابی از زنده دلی
با زنده‌دلان به هوش میباید بود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۳
برو به گوهر
در عشق نه پستی نه بلندی باشد
نی بیهشی نه هوشمندی باشد
قرائی و شیخی و مریدی نبود
قلاشی و کم‌زنی و رندی باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۴
برو به گوهر
در عشق هزار جان و دل بس نکند
دل خود چه بود حدیث جان کس نکند
این راه کسی رود که در هر قدمی
صد جان بدهد که روی واپس نکند
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۷
برو به گوهر
در کوی خرابات تکبر نخرند
مردی ز سر کوی خرابات برند
آنجا چو رسی مقامری باید کرد
یا مات شوی یا ببری یا ببرند
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۰
برو به گوهر
در می‌طلبی ز چشمه در بر ناید
جوینده در به قعر دریا باید
این گوهر قیمتی کسی را شاید
کز آب حیات تشنه بیرون آید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۱
برو به گوهر
در معنی هست و در عیان نیست که دید
در دل پیدا و در زبان نیست که دید
هستی جهان و در جهان نیست که دید
در هستی و نیستی چنان نیست که دید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۴
برو به گوهر
در نفی تو عقل را امان نتوان دید
جز در ره اثبات تو جان نتوان داد
با اینکه ز تو هیچ مکان خالی نیست
در هیچ مکان ترا نشان نتوان داد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸۸
برو به گوهر
دردی داری که بحر را پر دارد
دردی که هزار بحر پر در دارد
خواهی که بیا پیش فرود آی ز خر
زانروی که روی خر به آخر دارد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۳
برو به گوهر
دو کون خیال خانه‌ای بیش نبود
وامد شد ما بهانه‌ای بیش نبود
عمریست که قصه‌ای ز جان میشنوی
قصه چکنم فسانه‌ای بیش نبود
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۹
برو به گوهر
دیوانه میان خلق پیدا باشد
زیرا که سوار اسب سودا باشد
دیوانه کسی بود که او را نشناخت
دیوانه به نزد ما شناسا باشد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۴
برو به گوهر
روز محک محتشم و دون آمد
زنهار مگو چونکه ز بیچون آمد
روزیست که از ورای گردون آمد
زان روز بهی که روزافزون آمد