سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۹۹۳۹ گوهر پیدا شد:
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۹
برو به گوهر
در ایوانی که تو خواهی ترا باغ ارم سازد
چو ایوان مداین مر ترا ایوان و خم سازد
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۳
برو به گوهر
از حسن رای تست که گیتی سرای تست
گیتی سرای تست ز کیماک تا خزر
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
زسر ببرد شاخ و ز تن بدرد پوست
به صید گاه ز بهر زه کمان تو رنگ
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۷
برو به گوهر
کوس تو کرده ست بر هر دامن کوهی غریو
اسب تو کرده ست بر هر خامه ریگی صهیل
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۸
برو به گوهر
خیز تا گل چنیم و لاله چنیم
پیش خسرو بریم و توده کنیم
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
تا مورد سبز باشد چون زمرد
تالا سرخ باشد چون مرجان
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
ایا خورشید سالاران گیتی
سوار رزمساز و گرد نستوه
فرخی سیستانی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۴
برو به گوهر
تا سرخ بود چون رخ معشوقان نارنج
تا زردبود چون رخ مهجوران آبی
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
از وصلت آنکه همچو سوسنش تنست
روزم ز طرب چو سوسن بر چمنست
امروز بدان شکر که در عهد منست
چون سوسن ده زبانم اندر دهنست
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
برو به گوهر
امروز جهان بهار از ایران ملکست
میدان همه پر نگار از ایران ملکست
رامش چو گلی به بار از ایران ملکست
افروخته شه کنار از ایران ملکست
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۹۲
برو به گوهر
گر تو به سفر شدی نگارا شاید
ماهی و مه از سفر شدن ناساید
از کاهش و از فزایشت عیبی نیست
مه گاه بکاهد و گهی افزاید
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۵
برو به گوهر
از باغ طرب گشت گل وصل پدید
جان همچو نسیم بر گل وصل وزید
ما و تو کشیم بر گل وصل نبید
کز خار فراق بر گل وصل دمید
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۳
برو به گوهر
چون غنچه رهی راز تو در دل دارد
ترسم که غم عشق چنین نگذارد
ور باد شود دیده و باران بارد
چون گل همه اسرار تو بیرون آرد
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۹
برو به گوهر
هنگام گل ار به باغ بلبل نبود
مل را به جهای شفیع چون گل نبود
گل را ملکا رفیق چون مل نبود
در بزم ز لهو بانگ غلغل نبود
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۷
برو به گوهر
آن کوه گذار آهوی دشت نورد
اندر تگ گرم شد به تگ بهر تو سرد
تیری که همیشه جگر شیران خورد
آلوده به آهویی چرا باید کرد
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۹
برو به گوهر
اندر ریشم همه خسک پاک برید
گوریش خسک گفت مرا هر که بدید
این محنت بین که بر من از حبس رسید
کز ریش همه شبم خسک باید چید
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
برو به گوهر
ترسم ما را ستارگان چشم کنند
تا زود رسد ز دور در وصل گزند
خواهی تو که روز ناید ای سرو بلند
زلف سیه دراز در شب پیوند
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۷
برو به گوهر
در عشق تو همچو ابر می گریم زار
وز درد چو برگ زرد دارم رخسار
از زردی روی و گریه ای طرفه نگار
در روی خزان دارم و در دیده بهار
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۰
برو به گوهر
این ابر چراست روز وشب چشم تو تر
وی فاخته زار چند نالی به سحر
ای لاله چرا جامه دریدی در بر
از یار جدایید چو مسعود مگر
مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۴
برو به گوهر
تا دیده ام آن روی چو خورشید انور
در آبم از این دو دیده چون نیلوفر
برداشته از آب چو نیلوفر سر
بر دیدن تو گشاده این دیده تر