سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۱
برو به گوهر
هر چند بود کعبه اسلام کنون
در مرتبه از کنشت صد پایه فزون
زنهار بدین نیز به خواری منگر
کین هست هم از دائره کن فیکون
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۲
برو به گوهر
گر هست کسیکه حکم او هست روان
پس هر چه کند بنده تو از بنده مدان
فارغ شده اند از بدو از نیک جهان
ممکن نبود وقوع تغییر در آن
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۳
برو به گوهر
در دیده دریا وشم آنجان جهان
تا رسته دندان گهر کرد عیان
رفت از پی گوهر طلبیدن دل من
با قافله ئی بسوی بحرین روان
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۴
برو به گوهر
خواهم در زهد را ازین پس بستن
بر تو به شکستن و بمی پیوستن
ای دختر رز مادر عیسی شده ئی
بکری و بفرزند طرب آبستن
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۸
برو به گوهر
چون عاقبت الامر بباید مردن
جز یکدمه را نگه نباید کردن
گر تو غم نا آمده و رفته خوری
ای بس غم بیهوده که باید خوردن
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۹
برو به گوهر
تا رفت ببرج آتشی کوکب من
از لرزه بهم نیاید لب من
خوشوقت تبم که درگه رنج مرا
دلگرمی من نکرد الا تب من
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۱
برو به گوهر
ای مونس چشم من خیال رخ تو
وی دانه مرغ روحم خال رخ تو
چون عاشق مهجور پریشان از چیست
زلفین تو چون یافت وصال رخ تو
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷۵
برو به گوهر
نائی که سخن بود روان از لب او
در نی شکر آمد بفغان از لب او
لب بر لب نی نهاد و دم داد دمش
تا گفت که آمدم بجان از لب او
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۰
برو به گوهر
فرزند حسن ایدل و جانم با تو
گردون نگذاشت تا بمانم با تو
هر چند که غائبی دلم حاضر تست
هر جا که همی روم روانم با تو
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۱
برو به گوهر
ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو
گر منبع تحقیق بود مشرب تو
آبستنی شب جهان میبینی
خوشباش چه دانی که چه زاید شب تو
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۵
برو به گوهر
تا بر در آرزو بود منزل تو
حل می نشود مسئله مشکل تو
دلرا بهوس کاسه هر آش مکن
تا جام جهان نمای گردد دل تو
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۶
برو به گوهر
ایدل کم این دیر کهن گیر و برو
ترک فلک بیسرو بن گیرو برو
نیک و بد تو پیشرو و رهبر تست
زینپس پی معنی سخن گیرو برو
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۱
برو به گوهر
ای بس که جهان باشد و ما خاک شده
ز آلایش تن روان ما پاک شده
تن طوطی جانرا قفسی دلگیرست
طوطی ز قفس جسته بر افلاک شده
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۲
برو به گوهر
ایدل تو مپندار بجانی زنده
لطفیست الهی که بدانی زنده
گر با تو بود جان بکجا دارد جای
ور بیتو بود پس بچه مانی زنده
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹۶
برو به گوهر
دائم سخن از صدق و صفا گفتن به
وز دامن دل گرد هوا رفتن به
از هر چه خردمند گزیند به جهان
کم خوردن و کم خفتن و کم گفتن به
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۳
برو به گوهر
او شاه منست و من مرا ورا بنده
من خود همه اویم و بدو ماننده
چون از لبش آب زندگانی خوردم
مانند خضر همیشه باشم زنده
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۸
برو به گوهر
در عالم تحقیق کسی یابد راه
کز وحدت کاینات باشد آگاه
سرگشته مباش و گرد هر کوی مگرد
معبود تو هر چه هست آنست اله
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱۲
برو به گوهر
ایدل ز جهان جان بسلامت بردی
از لوح ضمیر اگر طمع بستردی
در دور فلک که کاسه صافی گردد
هم ز اول خم همی دهندت دردی
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۱
برو به گوهر
ای گوهر پاک از کدامین کانی
کز غایت روشنی ز ما پنهانی
حرمان ز وصال تو هم از غفلت ماست
ما در طلب و تو در میان جانی
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۲
برو به گوهر
در صورت ما جمال خود می بینی
در دیده ما خیال خود می بینی
در سینه ما سرور خود مییابی
در کسوت ما وصال خود می بینی