سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۰۹۸ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۰۷
برو به گوهر
چندانکه به کار خود فرو می‌بینم
بی‌دیده‌گی خویش نکو می‌بینم
با زحمت چشم خود چه خواهم کردن
اکنون که جهان به چشم او می‌بینم
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶۹
برو به گوهر
دل باغ نهانست و درختان پنهان
صد سان بنماید او و خود او یکسان
بحریست محیط بیحد و بی‌پایان
صد موج زند موج درون هرجان
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳
برو به گوهر
ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۳۳
برو به گوهر
عشق غلب القلب و قد صار به
حتی فنی القلب بما جاربه
القلب کطیی خفض الریش به
عشق نتف الریش و قد طار به
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۹۶
برو به گوهر
ای آنکه ز خاک تیره نطعی سازی
هر لحظه بر او نقش دگر اندازی
گه مات شوی و گه بداری ماتم
احسنت زهی صنعت با خود بازی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۹۷
برو به گوهر
پران باشی چو در صف یارانی
پری باشی سقط چو بی ایشانی
تا پرانی تو حاکمی بر سر آن
چون پر گشتی ز باد سرگردانی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۶۷
برو به گوهر
در عشق هر آن که برگزیند چیزی
از نفس هوس بر او نشیند چیزی
عشق آینه است هرکه در وی بیند
جز ذات و صفات خود نبیند چیزی
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۸
برو به گوهر
اگرچه خرد یکی شاخک گیاه بود
که تو بدو نگری زادسرو غاتفرست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۹
برو به گوهر
هر آن دلی که نهفتست زیر هفت زمین
که تو بدو نگری همتش ز عرش برست
سعدی : مفردات
بیت ۷۱
برو به گوهر
چو نفس آرام می‌گیرد چه در قصری چه در غاری
چو خواب آمد چه بر تختی چه در پایان دیواری
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰
برو به گوهر
ز هم جدا نبود نوش و نیش این گلشن
که وقت چیدن گل، باغبان شود پیدا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱
برو به گوهر
جنون دوری من بیش می‌شود از سنگ
درین ستمکده حال فلاخن است مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۰۶
برو به گوهر
غم مردن نبود جان غم‌اندوخته را
نیست از برق خطر مزرعهٔ سوخته را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۱۶
برو به گوهر
می‌کند باد مخالف، شور دریا را زیاد
کی نصیحت می‌دهد تسکین، دل آزرده را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۴۰
برو به گوهر
شود آسان دل از جان برگرفتن در کهنسالی
که در فصل خزان، برگ از هوا گیرد جدایی را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۶
برو به گوهر
هیچ کس را دل نمی‌سوزد به درد ما، مگر
در سواد آفرینش، چشم بیماریم ما؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۶۷
برو به گوهر
آنچه ما از دل‌سیاهی با جوانی کرده‌ایم
هرچه با ما می‌کند پیری، سزاواریم ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۲
برو به گوهر
بر کلاه خود حباب‌آسا چه می‌لرزی، که شد
تاج شاهان، مهرهٔ بازیچهٔ تقدیرها
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۹
برو به گوهر
بس که گشتم مضطرب از لطف بی‌اندازه‌اش
تا به لب بردن، تمام این ساغر سرشار ریخت
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳۸
برو به گوهر
رفتن از عالم پر شور به از آمدن است
غنچه دلتنگ به باغ آمد و خندان برخاست