مادربزرگ پيرم مويي سفيد دارد بر لب هميشه لبخند در دل اميد دارد گيسوي مثل برف و رویی چو ماه دارد بر گوشه ي لبانش خالي سياه دارد مادر بزرگم امروز بر موي خود حنا بست هر تار نقره اش را، يك لايه ی طلا بست گرديده رنگ مويش چون آفتاب تابان در چشم خسته ي او شادي شده نمايان ………….. شاعر:مهری طهماسبی دهکردی