ز یاری در خماری باده جستم
گمانم بود کاورا بنگ نیکست
میم کم داد لیکن بد نباشد
ز چشم کور اشک لنگ نیکست

آن خواجه که کم باد ز عالم نامش
تریاکی بس اگر دهم دشنامش
چون قبه خشخاش گرش تیغ زنم
تریاک برون تراود از اندامش

لفت بخورد و کرم درد گرفتم شکم
سر بکشیدم دودم مست شدم ناگهان

ناظم الدوله روز جمعۀ ما
مختصر دودی و دمی داریم
منزل حضرت کمال امروز
دور هم جمع و عالمی داریم
عرقی هست و چَرس و تریاکی
کار و بار منظمی داریم
از برای نهار هم گویا
دمی و ماهی کمی داریم
خان درویش هم اگر برسد
نغمۀ زیری و بَمی داریم
نقص در کار ما نبودن تست
ور نه عیش فراهمی داریم