سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۷۳
برو به گوهر
ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو
نخل رعنایی به بارآورده بالای تو
حق ما افتادگان را کی توان پامال کرد؟
بوسه من کارها دارد به خاک پای تو
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۶۷۴
برو به گوهر
ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو
اشتیاق سجده را با آستان او بگو
هر کجا آن شاخ گل را ناز بگشاید کمر
شکوه آغوش ما را با میان او بگو
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳
برو به گوهر
چشم صیاد تو ترسانده است چشم ناز را
بی زبان کرده است سحر غمزه ات اعجاز را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
گریه مستانه بی می می کند ما را خراب
سیل بیکارست چون از خود برآرد خانه آب
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۹
برو به گوهر
چه خیال است کند مست ترا باده ناب
مستی چشم ترا آب خمارست شراب
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳
برو به گوهر
زردرویی می کشد مهر از ترنج غبغبت
بوسه در پرواز می آید ز تحریک لبت
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
خط مشکین خواست عذر آن عذار ساده را
سرمه ای در کار بود این چشم برف افتاده را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴
برو به گوهر
زلف طرار تو می بندد زبان شانه را
در سخن می آورد لعل لبت پیمانه را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
تمنای تو دارد در کشاکش آسمان ها را
هدف خمیازه آغوش می سازد کمان ها را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۹
برو به گوهر
کند هر جا پریشان باد زلف مشکبارش را
نقاب روی عنبر می کند خجلت بهارش را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
کشید آن سنگدل از دست من زلف پریشان را
که سازد کعبه در ایام موسم جمع دامان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
نمی آیی به بیداری چو در آغوش من شبها
رها کن تا بدزدم بوسه ای در خواب ازان لبها
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
ز لعلش پر می گلرنگ شد پیمانه دلها
ز چشم سبز او چینی نما شد خانه دلها
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۵
برو به گوهر
خال تو سوخت جان من غم سرشته را
آه است خوشه، دانه آتش برشته را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۰۰
برو به گوهر
جای برگ گل به بستر اشک رنگینم بس است
شعله آواز بلبل شمع بالینم بس است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۰۸
برو به گوهر
کاکل او دام در راه صبا انداخته است
زلف او زنجیر را در دست و پا انداخته است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۱
برو به گوهر
کی نسیم صبحدم با غنچه گل کرده است
آنچه با دل زخم شمشیر تغافل کرده است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۳
برو به گوهر
تا دل بی تاب من گرم طلب گردیده است
خار صحرای ملامت موی آتش‌دیده است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۶
برو به گوهر
آب حیوان با لب لعل تو خون مرده ای است
پیش تمکین تو حیرت آهوی رم خورده ای است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۲
برو به گوهر
هر سر موی تو در کاوش دل مژگان است
خط ریحان تو گیرنده تر از قرآن است