سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۰۷۶۰ گوهر پیدا شد:
میرزا قلی میلی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶
برو به گوهر
امروز منم ز زندگی در آزار
هم کار ز دست رفته، هم دست از کار
لب خشک و جگر پر آتش و سینه کباب
جان خسته و دل شکسته و تن بیمار
میرزا قلی میلی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۹
برو به گوهر
پیکان نگار را دل ما هدف است
صد گوهر عافیت مرا در صدف است
الحق به کسی که دایمش بینی شاد
گر رحم نیاوری، حقت بر طرف است
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۱
برو به گوهر
شادم ازین که دل ز وفای تو برگرفت
هر کس که دید رسم جفا کاری ترا
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۹
برو به گوهر
هرگه آیم سوی تو، تا سوز دل تسکین دهم
بینمت با غیر و صد سوزم به دل افزون شود
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۲۱
برو به گوهر
دلم چگونه تسلّی شود به آمدنی
که با خود از پی رفتن، بهانه‌ها دارد
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
چون بینمت به غیر، مسوز از تغافلم
این حسرتم بس است که نظاره می‌کند
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۲۴
برو به گوهر
غمگین‌تر ازانم که مرا شاد کند کس
بی‌کس‌تر ازانم که مرا یاد کند کس
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۱
برو به گوهر
بدبختی‌ام ببین که شود مانع وصال
خوابی که در فراق تو هرگز نداشتم
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۳
برو به گوهر
چنان گداختم از آتش غمت که اجل
مرا نیافت شب هجر، تا ننالیدم
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۷
برو به گوهر
هزاران آه ازان خواری، که چون می‌راندی از بزمم
به امید شفاعت، جانب اغیار می‌دیدم
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
پس از عمری که در بزم وصالش جای خود بینم
به عمدا کس فرستد تا کند آوازم از بیرون
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۴۰
برو به گوهر
چنان ز هجر تو عمرم به ناخوشی گذرد
که دشمنان همه خواهند زندگانی من!
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
شبم را نیست امید سحر در فرقت ماهی
نسیم آه سردم در غلط می‌افکند گاهی
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۵۱
برو به گوهر
فریاد ازین غصّه که درد دل ما را
هرچند شنیدی، همه افسانه گرفتی
میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۵۴
برو به گوهر
مرا به نیم نگه می‌توان تسلّی کرد
هزار حیف که این شیوه را نمی‌دانی
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۲
برو به گوهر
ستاره چشم می پوشد ز غصه
چو بیند بی گره، ابروی ما را
اگر دستی به گل چیدن گشاییم
بگیرد خار و خس بازوی ما را
نمی آید به کف از چشمه ی وصل
به غیر از آب حسرت، جوی ما را
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
زین دودمان ندیدیم خونگرمی شراری
باید در آتش افکند چون لاله دودمان را
از بس که آشیان بود بر عندلیب ما تنگ
بر روی یکدگر چید چون برگ گل، فغان را!
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸
برو به گوهر
دست نتوان داشتن یکبارگی از کار عشق
دل چو بردارم ز جان، بر لب گذارم آه را
جسم زار عاشق از آهی به جانان می رسد
بال بس باشد نسیمی در پریدن کاه را
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
باران سنگ فتنه اگر دیرتررسد
از خود چو لاله رخنه برآرد ایاغ ما
نخل از چه ره بلند شود، گل کجا دمد
چون باغ کاغذین، دو وجب نیست باغ ما
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
تازه شد از روی یار، چشم جدا دل جدا
چید گل از نوبهار، چشم جدا دل جدا
وعده چو کردی بیا، کم نه ای از طفل اشک
چند کشد انتظار، چشم جدا دل جدا