سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲
برو به گوهر
حمامی را بگو گرت هست صواب
امشب تو بخسب و تون گرمابه متاب
تا من به سحرگهان بیایم به شتاب
از دل کنمش آتش وز دیده پر آب
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷
برو به گوهر
چو دلبر من به نزد فصّاد نشست
فصّاد سبک دست سبک دستش بست
چون تیزی نیش در رگانش پیوست
از کان بلور شاخ مرجان برجست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۹
برو به گوهر
هرلحظه غمی به مستمندی رسدت
تیری به جفا به دردمندی رسدت
در کشتن عاشقان از این بیش مکوش
زنهار مبادا که گزندی رسدت
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۲
برو به گوهر
با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟
چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟
بروی کمان مثالت اندر حق من
گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۳
برو به گوهر
گفتی که بدین رخان زیبا که مراست
چون خلد، وثاق تو بخواهم آراست
امروز در این زمانه آن زهره که راست؟
تا گوید کان خلاف گفتی با راست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۸
برو به گوهر
افسوس که اطراف گلت خار گرفت
زاغ آمد و لاله را به منقار گرفت
سیماب زنخدان تو آورد مداد
شنگرف لب لعل تو زنگار گرفت
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲۱
برو به گوهر
آن بت که رخش رشک گل و یاسمن است
وز غمزهٔ شوخ فتنهٔ مرد و زن است
دیدم به رهش ز لطف چون آب روان
آن آب روان هنوز در چشم من است
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲۳
برو به گوهر
گیسو به سر زلف تو در خواهم بست
تا بنشینی چو دوش نگریزی مست
پیش از مستی هر آنچم اندر دل هست
میگویم تا باز نگوئی شد مست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲۷
برو به گوهر
آتش‌روئی پریر در ما پیوست
دی اب خم ببرد و عهدم بشکست
امروز اگر نه خاک پایش باشم
فردا برون باد بماند در دست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲۸
برو به گوهر
دل جای غم توست چنان تنگ که هست
گل چاکر روی تو به هر رنگ که هست
از آب دو چشم من بگردد هر شب
جز سنگ دلت هر آسیا سنگ که هست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۲۹
برو به گوهر
چندان که نخواهی غم و رنجوری هست
در دوستیت آفت مهجوری هست
هنگام وداع‌ست چه می‌فرمائی
یک ساعته دیدار تو دستوری هست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۱
برو به گوهر
امشب شب هجران و وداع و دوری‌ست
فردا دل را بدین سبب رنجوری‌ست
ای دل تو همی سوز تو را فرمان‌ست
وای دیده تو خون‌گری تو را دستوری‌ست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۳
برو به گوهر
سرمایهٔ خرمی به جز روی تو نیست
و آرامگه خلق به جز کوی تو نیست
آن جفت که طاق است قد و سایهٔ توست
وان طاق که جفت است جز ابروی تو نیست
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
برو به گوهر
شب‌ها که به ناز با تو خفتم همه رفت
دُرها که به نوک غمزه سفتم همه رفت
آرام دل و مونس جانم بودی
رفتی و هر آنچه با تو گفتم همه رفت
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۹
برو به گوهر
ای گشته خجل پری و حور از رویت
خورشید گرفته وام نور از رویت
در آرزوی روی تو داریم امروز
روئی و هزار اشک دور از رویت
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۱
برو به گوهر
سوگند به آفتاب یعنی رویت
و آنگاه به مشک ناب یعنی مویت
خواهم که ز دیده هر شبی آب زنم
مأوای دل خراب یعنی کویت
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۲
برو به گوهر
تیر بستم تو را دلم ترکش باد
صد سال بقای آن رخ مهوش باد
در خاک در تو مردخوش خوش دل من
یا رب که … که خاکش خوش باد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۴
برو به گوهر
در دهر مرا جز تو دل‌افروز مباد
بر لعل لبت زمانه فیروز مباد
و آن شب که مرا تو در کناری یا رب
تا صبح قیامت نشود روز مباد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۵
برو به گوهر
بی یاد تو در تنم نفس پیکان باد
دل زنده باندهت چو تن بیجان باد
گر در تن من بهیج نوعی شادیست
الا به غمت پوست برو زندان باد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۷
برو به گوهر
ای باد که جان فدای پیغام تو باد
گر برگذری به کوی آن حورنژاد
گو در سر راه مهستی را دیدم
کز آرزوی تو جان شیرین می‌داد