سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۰۱۸۱ گوهر پیدا شد:
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶
برو به گوهر
ای شیر سرافراز زبردست خدا
ای تیر شهاب ثاقب شست خدا
آزادم کن ز دست این بی‌دستان
دست من و دامن تو ای دست خدا
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
از زهد اگر مدد دهی ایمان را
مرتاض کنی به ترک دینی جان را
ترک دنیا نه زهد دنیا زیراک
نزدیک خرد زهد نخوانند آن را
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
تسبیح ملک را و صفا رضوان را
دوزخ بد را بهشت مر نیکان را
دیبا جم را و قیصر و خاقان را
جانان ما را و جان ما جانان را
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
یا رب ز کرم دری به رویم بگشا
راهی که درو نجات باشد بنما
مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم
جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۵
برو به گوهر
ای ذات و صفات تو مبرا ز عیوب
یک نام ز اسماء تو علام غیوب
رحم آر که عمر و طاقتم رفت به باد
نه نوح بود نام مرا نه ایوب
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۰
برو به گوهر
از بار گنه شد تن مسکینم پست
یا رب چه شود اگر مرا گیری دست
گر در عملم آنچه ترا شاید نیست
اندر کرمت آنچه مرا باید هست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۹
برو به گوهر
من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست
تاریک دلم نور و صفای تو کجاست
ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی
این بیع بود لطف و عطای تو کجاست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۰
برو به گوهر
گر طالب راه حق شوی ره پیداست
او راست بود با تو، تو گر باشی راست
وانگه که به اخلاص و درون صافی
او را باشی بدان که او نیز توراست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
گردون کمری ز عمر فرسودهٔ ماست
دریا اثری ز اشک آلودهٔ ماست
دوزخ شرری ز رنج بیهودهٔ ماست
فردوس دمی ز وقت آسودهٔ ماست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
عصیان خلایق ارچه صحرا صحراست
در پیش عنایت تو یک برگ گیاست
هرچند گناه ماست کشتی کشتی
غم نیست که رحمت تو دریا دریاست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
ای حیدر شهسوار وقت مددست
ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست
من عاجزم از جهان و دشمن بسیار
ای صاحب ذوالفقار وقت مددست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۳
برو به گوهر
غازی به ره شهادت اندر تک و پوست
غافل که شهید عشق فاضلتر ازوست
فردای قیامت این بدان کی ماند
کان کشتهٔ دشمنست و این کشتهٔ دوست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۴
برو به گوهر
ای خواجه ترا غم جمال ماهست
اندیشهٔ باغ و راغ و خرمن گاهست
ما سوختگان عالم تجریدیم
ما را غم لا اله الا اللهست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۵
برو به گوهر
عارف که ز سر معرفت آگاهست
بیخود ز خودست و با خدا همراهست
نفی خود و اثبات وجود حق کن
این معنی لا اله الا اللهست
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۲
برو به گوهر
علمی نه که از زمرهٔ انسان نهمت
جودی نه که از اصل کریمان نهمت
نه علم و عمل نه فضل و احسان و ادب
یا رب بکدام تره در خوان نهمت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۰
برو به گوهر
ای در تو عیانها و نهانها همه هیچ
پندار یقین‌ها و گمانها همه هیچ
از ذات تو مطلقا نشان نتوان داد
کانجا که تویی بود نشانها همه هیچ
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۲
برو به گوهر
حمدا لک رب نجنی منک فلاح
شکرا لک فی کل مساء و صباح
من عندک فتح کل باب ربی
افتح لی ابواب فتوح و فتاح
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۴
برو به گوهر
بی شک الفست احد، ازو جوی مدد
وز شخص احد به ظاهر آمد احمد
در ارض محمد شد و محمود آمد
اذ قال الله: قل هو الله احد
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۱
برو به گوهر
با علم اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان ترا میسر گردد
مغرور مشو به خود که خواندی ورقی
زان روز حذر کن که ورق بر گردد
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵
برو به گوهر
ای صافی دعوی ترا معنی درد
فردا به قیامت این عمل خواهی برد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مرد