سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۷
برو به گوهر
چشم دلسوزی مدار از همرهان روز سیاه
کز سکندر، خضر می‌نوشد نهانی آب را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۰
برو به گوهر
دست از جهان بشوی که اطفال حادثات
افشانده‌اند میوهٔ این شاخ پست را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۱
برو به گوهر
دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند
آتش امان نمی‌دهد آتش‌پرست را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
درین زمان که عقیم است جمله صحبتها
کناره‌گیر و غنیمت شمار عزلت را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۹
برو به گوهر
خنده چون مینای می کم کن، که چون خالی شدی
می‌گذارد چرخ بر طاق فراموشی ترا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱
برو به گوهر
در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند
شانه نتواند گشودن طرهٔ شمشاد را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم
آشیان کردم تصور، خانهٔ صیاد را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
می زیر دست خود نکند هوشمند را
پروای سیل نیست زمین بلند را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۶
برو به گوهر
یوسف ما ز تهیدستی خلق آگاه است
به چه امید به بازار رساند خود را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
هوشمندی که به هنگامهٔ مستان افتد
مصلحت نیست که هشیار نماید خود را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۱
برو به گوهر
دربهاران، پوست بر تن، پردهٔ بیگانگی است
یا بسوزان، یا به می ده جبه و دستار را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳
برو به گوهر
از همان راهی که آمد گل، مسافر می‌شود
باغبان بیهوده می‌بندد در گلزار را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
چون زندگی به کام بود مرگ مشکل است
پروای باد نیست چراغ مزار را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
ز دل‌سیاهی آب حیات می‌آید
که تشنه سر به بیابان دهد سکندر را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
ریشهٔ نخل کهنسال از جوان افزونترست
بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
دیدن گل از قفس، بارست بر مرغ چمن
رخنهٔ زندان کند دلگیرتر محبوس را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲
برو به گوهر
دوام عشق اگر خواهی، مکن با وصل آمیزش
که آب زندگی هم می‌کند خاموش آتش را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۷
برو به گوهر
کاش وقت آمدن واقف ز رفتن می‌شدم
تا چو نی در خاک می‌بستم میان خویش را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
دل را حیات از نفس آرمیده است
بیماری نسیم دهد جان، چراغ را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۳
برو به گوهر
با تهی‌چشمان چه سازد نعمت روی زمین؟
سیری از خرمن نباشد دیدهٔ غربال را