سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۴
برو به گوهر
با آنکه همیشه یار در کینه ماست
ز آن روی نتابیم که آئینه ماست
هرگز نرود خیال آن سرو سهی
زین شکل صنوبری که در سینه ماست
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
برو به گوهر
بی تو دو جهان بر دل من زندان است
بی تو مژه در دیده من پیکان است
بی تو بمثل اشک من و چشم پر آب
طوفان بلا و بحر هندستان است
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
چندان فلک آن سنگ که آتش نگداخت
بر من بفلاخن حوادث انداخت
کاعضای وجودم همه در هم بشکست
مغزم به میان استخوانهابگداخت
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
چرخی تو و نیکوئی یکی اختر تست
مهری تو و آفتاب نیلوفر تست
مه نعل سمند و دلبری میدان کن
کاین چرخ کهن شعبده بازیگر تست
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
برو به گوهر
دل عادت چشم جنگجوی تو گرفت
جان کرد هزیمت سر کوی تو گرفت
گفتم که خط تو جانب من گیرد
آن هم طرف روی نکوی تو گرفت
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
دل درد تو جای جان در آغوش گرفت
جان زهر تو خوشگوار چون نوش گرفت
نظاره تو جزیه ام از دیده ستد
اندیشه تو خراجم از هوش گرفت
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۴
برو به گوهر
دل در برم آن نگار سرکش بگداخت
جان در تن من چون می بیغش بگداخت
این خون جگر نیست مگر از تف دل
در بوته دیده من آتش بگداخت
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
در هجر تو پیمانه غم لبریز است
پرویزن دیده بی تو محنت بیز است
شعله ز تنم بجای مو میروید
این شور زمین غم چه آتش خیز است
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
روز از غم تو زهر بلا نوش من است
شب دور ز تو ناله هم آغوش من است
دل موج سرشک من ز خون دید بگفت
کاین قلزم شعله موج سرجوش من است
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
وصل تو بهشت جاودان دل ماست
خاک قدمت کوثر جان و دل ماست
کوی تو بهین هر دو جهان دل ماست
عنقای غمت در آشیان دل ماست
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۸۳
برو به گوهر
هر جا که توئی دین و دل ما آنجاست
آنجا که تو نیستی شگفتا که کجاست
از سینه هرآن نغمه که آید به زبان
با نام تو و ذکر تو در شور و نواست
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۸۸
برو به گوهر
آوای تو بر دل حزین ما را راح
لعل لبت ای ماه جبین ما را راح
راه من و دل بجز ره عشق تو نیست
ای ماه رخ تو نازنین ما را راح
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۰
برو به گوهر
آن ماه که حسن را روان می بخشد
یادش به بدن خواص جان می بخشد
یاد لبش ار آنکه در آید به ضمیر
با فکر مزاج بهره مان می بخشد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
آهم رخ سیاره دگرگون سازد
دردم جگر زمانه پر خون سازد
در دل چو خیال تست ترسم روزی
خون جگرش به دیده معجون سازد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۲
برو به گوهر
ای حور نژاد دهر هر چه باداباد
خواهم ز تو داد هر چه باداباد
دل می طپدم به سینه آیا چه شود
دوریت مباد هرچه باداباد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
برو به گوهر
ای عشق تو برق مشت خاشاک وجود
وین زهر غمت مزاج تریاک وجود
در مصطبه دلم یکی چهره فروز
تا جزیه دهی کند به من تاک وجود
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
برو به گوهر
از هر بن موی بی تو پیکان روید
خاشاک غمم بجای مژگان روید
گوئی که پی گیاه هستی من است
هر صاعقه کز زمین هجران روید
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
برو به گوهر
از دوری خدمتت که جان افزاید
سهل است اگر دلم ز غم فرساید
لیکن ز قدمهای خیالت خجلم
کز روی کرم اینهمه ره می آید
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
بیچاره دلم هزار جانبازی کرد
خون خورد و خموش ماند و دمسازی کرد
بسیار بکوشید و نهان کرد غمت
بوی جگر سوخته غمازی کرد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
برو به گوهر
با خون جگر خاک دل آمیخته باد
جان من و خاک غم به هم بیخته باد
دل خون مرا بریخت کز تیغ غمت
بر خاک عدم خون دلم ریخته باد