سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۸۴۵۶ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۰
برو به گوهر
به ماتم هر که کام خود ز افغان تلخ می سازد
شکرخواب عدم را بر عزیزان تلخ می سازد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۵
برو به گوهر
دایم دلم از دخل نفهمیده غمین است
دخلی که مرا هست درین شهر، همین است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۹
برو به گوهر
از رفتن گل صحن چمن نوحه سرایی است
هر برگ خزان آینه مرگ نمایی است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۹
برو به گوهر
زخامی هر کبابی اشک خونین بر زمین ریزد
کباب دل چو گردد پخته اشک آتشین ریزد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۹۰
برو به گوهر
گریه امروز به رنگ دگرم می آید
(دل) سوختگی از جگرم می آید بوی
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۹۵
برو به گوهر
اگر نه اشک مرادست بر گلو گیرد
غبار خاطر من ماه را فرو گیرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۱۸
برو به گوهر
اشکم همیشه خون به دل آستین کند
هر طفل را که روی دهی این چنین کند
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۳۱
برو به گوهر
از موی چو کافور دلم بیت حزن شد
سررشته خوشحالی من تار کفن شد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۵۱
برو به گوهر
می رسد هر دم مرا از نوخطان نیش دگر
ریش هیهات است گردد مرهم ریش دگر
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۵۴
برو به گوهر
یکی هزار شود داغ در دل افگار
زمین سوخته، جان می دهد به تخم شرار
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۵۶
برو به گوهر
با چهره شکسته و با چشم اشکبار
ته جرعه خزانم و سرجوش نوبهار
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۶۳
برو به گوهر
یار گندم گون جوی نگذاشت در من عقل و هوش
خرمنم را سوخت این گندم نمای جوفروش!
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷۸
برو به گوهر
بس که از دوران به سختی بگذرد احوال من
می زند بر سینه سنگ آیینه از تمثال من
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۸۸
برو به گوهر
جوانی برد با خود آنچه می آمد به کار از من
خس و خاری به جا مانده است از چندین بهار از من
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۴
برو به گوهر
روزگاری شد دل افسرده دارم در بغل
جای دل چون لاله خون مرده دارم در بغل
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۹
برو به گوهر
حرص کرد از دعوی فقر و فنا شرمنده ام
بخیه از دندان سگ دارد لباس ژنده ام
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۱
برو به گوهر
اشک خونین بس که زد جوش از دل دیوانه ام
چون نگین هموار شد با فرش، سقف خانه ام
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۶
برو به گوهر
غم به آه از سینه افگار برمی آوریم
ما به نیش عقرب از دل خار برمی آوریم
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۹
برو به گوهر
کجا شور قیامت تلخ سازد خواب شیرینم؟
که پای سیل می آید به سنگ از خواب سنگینم
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۵۰
برو به گوهر
ما نه امروز ز گلگشت چمن سیر شدیم
غنچه بودیم درین باغ که دلگیر شدیم