سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۵
برو به گوهر
در وجود ما شراب تلخ باطل می شود
از زمین شور ما افسوس حاصل می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۰۷
برو به گوهر
آسمان افتادگان را غمگساری می شود
گردش پرگار مرکز را حصاری می شود
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۰
برو به گوهر
کجا چشم بد از دود سپندم در گزند افتد؟
به بخت من گره در کار آتش از سپند افتد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۲
برو به گوهر
به عادت هر کجا زهری است شیرین چون شکر گردد
به جز هجران که هر دم تلخی او بیشتر گردد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۴
برو به گوهر
طریق کفر و دین در شاهراه دل یکی گردد
دو راه است این که در نزدیکی منزل یکی گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱۸
برو به گوهر
غم روی زمین ما را غبار دل نمی گردد
که از گرد یتیمی آب گوهر گل نمی گردد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۲
برو به گوهر
مرا از شکر نه کفران نعمت بسته لب دارد
که شکر آشکارا بویی از حسن طلب دارد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۷
برو به گوهر
به هر رنگی که باشد دل، همان صورت جهان گیرد
بهار از زردی آیینه، سیمای خزان گیرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۸
برو به گوهر
که دارم غیر خط تا از رخ او داد من گیرد؟
به جز گلچین که خون عندلیبان از چمن گیرد؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۲۹
برو به گوهر
من آن سیلم که منزل پیش راه من نمی گیرد
غبار از گرم رفتاری مرا دامن نمی گیرد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۱
برو به گوهر
سیه مستان غفلت را فلک هشیار می سازد
درشتان را به گردش آسیا هموار می سازد
مژگان زرد، خانه برانداز سینه است
الماس در خراش جگر بی قرینه است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۳۲
برو به گوهر
آب حیات آتش رخساره ها می است
باد مراد کشتی می نغمه نی است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۴
برو به گوهر
صد در صد آفاق، بیابان جنون است
کی عقل تنک مایه به سامان جنون است؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۶
برو به گوهر
با عشق تو اندیشه کونین گناه است
عشاق ترا ترک دو عالم دو گواه است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۷
برو به گوهر
هر قطره شبنم به چمن دانه ذکری است
هر غنچه درین باغ سرزانوی فکری است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۴۸
برو به گوهر
هر داغ درین لاله ستان خیمه لیلی است
هر خار بنی پنجره شمع تجلی است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۵
برو به گوهر
تبسم کن که جان باده لعلی قبا سوزد
ز آب آتشین خویشتن یاقوت وا سوزد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۶
برو به گوهر
اگر مهر خموشی زان لب شیرین بیان خیزد
سبک چون پنبه سنگینی ز هر گوش گران خیزد
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۷
برو به گوهر
ز بس گفتار من از دل غبارآلود می خیزد
چو بردارم قلم خط غبار از کلک من ریزد!
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵۹
برو به گوهر
زخامی هر کبابی اشک خونین بر زمین ریزد
کباب دل چو گردد پخته اشک آتشین ریزد