سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۵
برو به گوهر
چون سویداست نهان در دل شب کوکب ما
خط بیزاری صبح است سواد شب ما
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۶
برو به گوهر
می تپد در جگر خاک همان طینت ما
شمع را شعله جواله کند تربت ما
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۹
برو به گوهر
مسنج با دل شب فیض صبح انور را
چه نسبت است به عنبر، بهار عنبر را؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۰
برو به گوهر
چه آتش است به جان این دل مشوش را؟
که می خورد چو می ناب خون آتش را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
حذر ز ناخن الماس نیست داغ مرا
که برگریز بود برگ عیش باغ مرا
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۳
برو به گوهر
رخسار آتشین نپذیرد نقاب را
می سوزد آفتاب قیامت سحاب را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۷
برو به گوهر
کم کم کن آشنا به لب زخم دشنه را
سیراب می کنند به تدریج تشنه را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۸
برو به گوهر
عقل شرع باطن است و شرع عقل ظاهرست
هر که سرمی پیچد از فرمان ایشان کافرست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۰۲
برو به گوهر
نغمه های جانفزا در پرده نی مدغم است؟
یا دم روح القدس در آستین مریم است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۰۷
برو به گوهر
حاصل دنیا و بال جان فارغبال توست
هر چه در کشتی شکستن با تو ماند آن مال توست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۰
برو به گوهر
تا دل از دستم شراب ارغوانی برده است
خضر را پندارم آب زندگانی برده است!
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۷
برو به گوهر
نغمه شیرین در مذاقم بی شراب تلخ نیست
زاهد خشکی است ساز آنجا که آب تلخ نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۸
برو به گوهر
دل به صحبت ذوق خلوت دیده را در بند نیست
این نهال خوش ثمر را حاجت پیوند نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۹
برو به گوهر
جز حریم دل کز آب و گل در او آثار نیست
رو به هر جانب که می آری به جز دیوار نیست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۲
برو به گوهر
بعد سالی در گلستان جلوه ای گل کرد و رفت
خنده ای بر بی قراری های بلبل کرد و رفت
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۳
برو به گوهر
از دعا در صبح کام دل توان آسان گرفت
دست خود بوسید هر کس دامن پاکان گرفت
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۵
برو به گوهر
مرا در چاه چون یوسف وطن از مکر اخوان است
برادر گر پیمبرزاده باشد دشمن جان است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۷
برو به گوهر
ناله نی حدی قافله ارواح است
این کمربسته، شبان گله ارواح است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۲۹
برو به گوهر
(در خموشی لب من چهره گشای رازست
پشت این آینه از ساده دلی غمازست)
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۳۳
برو به گوهر
تا ز می چهره گلرنگ تو افروخته است
جگر لاله عذاران چمن سوخته است