سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۵۹۸۲ گوهر پیدا شد:
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
برو به گوهر
خاک قدم تو نافه چین ارزد
خاشاک رهت سنبل و نسرین ارزد
شیرین سخنی و زیر لب مگویی
تلخی که هزار جان شیرین ارزد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۴
برو به گوهر
آنی که حسد مه از صفای تو برد
گل پیرهن صبر برای تو درد
چون ذره که جوشد بهوا داری مهر
مرغ دل خلق در هوای تو پرد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۸
برو به گوهر
هر که سگ تست بر دری ننشیند
غیر از تو بهیچ دلبری ننشیند
هر روز چو بلبل نسراید به گلی
هر لحظه بشاخ دیگری ننشیند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۳
برو به گوهر
طاوس اگر بجلوه پر باز کند
ور کبک خرامیش بصد ناز کند
ما را بشکار این و آن دل نکشد
مرغ دل ما شکار شهباز کند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۵
برو به گوهر
هر دل که درو مهر کسی ریش کند
از پرتو عشق روشنی پیشه کند
گر سخت تر از سنگ بود آتش عشق
بگدازد و صافی ترش از شیشه کند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۷
برو به گوهر
در هودج عشق عقل واپس نرسد
از عقل کسی بچرخ اطلس نرسد
خاصیت عشق جذبه کاه رباست
بی جاذبه عشق باو کس نرسد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۸
برو به گوهر
گاهم ره بتخانه نکو میآید
گاهم ز در تو های و هو میآید
در مشرب من کعبه و بتخانه یکیست
تا مرغ دلم کجا فرو میآید
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۵۹
برو به گوهر
دل کز تو پریچهره مشوش باشد
افغان نکند گر چه در آتش باشد
گر گفت سگ تو ام مگو او سگ کیست
شاید که دلی بدانقدر خوش باشد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۰
برو به گوهر
کس نیست که کشته ایماه نشد
روشن بتو غیر ناله و آه نشد
بس عاشق خسته هم که آهی بکشد
جان داد و زمردنش کس آگاه نشد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۱
برو به گوهر
دل آینه دار ترک و تاجیک بود
زشت است اگر آینه تاریک بود
در عشق بهر موی تو راهیست ولی
هر ره که روی صراط باریک بود
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۳
برو به گوهر
هر کو غم آنسرو سرافراز خرید
از سروقدان دگر کجا ناز خرید
حسنش غم گلرخان بشست از دل من
عشقش ز هزار غم مرا باز خرید
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۴
برو به گوهر
گر کشته شویم بر تو باری نرسد
بر دامن همت تو خاری نرسد
گر خاک شود جمله ذرات جهان
بر خاطر خورشید غباری نرسد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۶
برو به گوهر
هرگز دلم از عشق پشیمان نشود
با آنکه دمی ز عشق شادان نشود
تا نقش بتان به تخته هستی هست
این کافر دل سیه مسلمان نشود
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۹
برو به گوهر
ایسرو سهی هر که هوای تو کند
باید که تحمل جفای تو کند
چون آمده یی بر سر بیمار فراق
چندان بنشین که جان فدای تو کند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۰
برو به گوهر
در بحر غم تو عالمی جان دادند
وز خون جگر خجلت عمان دادند
ابروی تو سرنگون کند کشتی عمر
زان مردم دیده دل به طوفان دادند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۲
برو به گوهر
عشقت که زغم رشته جانم گسلد
هرگز نفسی بحال خویشم نهلد
هر چند که سر بسر جهان خار غمست
خاری ندمد که در دل من نخلد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۶
برو به گوهر
در عشق اساس چاره کردن نبود
کس سیریش از نظاره کردن نبود
در بحر غم تو دست و پا چند زنم
چون چاره بجز کناره کردن نبود
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۱
برو به گوهر
می باده فروش داد و زر میطلبد
معشوقه نشست و جان و سر میطلبد
برخیز که کام دل ز معشوقه و می
هر چند که میدهی دگر میطلبد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۱
برو به گوهر
هر چیز که نوبهار و نوبر باشد
چون پیر شود ضعیف و لاغر باشد
اما می تلخ وعشق شیرین دهنان
هر چند کهن شود جوان تر باشد
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۰
برو به گوهر
پروانه تر از شمع روشن طلبد
موسی ز چراغ نخل ایمن طلبد
نقد تو برون ز گنج دل نیست ولی
از دل طلبم من و دل از من طلبد