هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که اگرچه ظاهراً تنها به نظر می‌رسد، اما در حقیقت با عالمان و بزرگان عالم بالا نشسته است. او از حقیقت وجودی خود سخن می‌گوید که در عین حال که در نماز و عبادت است، در خرابات (محل عیاشی) نیز معتکف است. شاعر از مستی و عشق الهی می‌گوید و اینکه در انتظار وصال معشوق نشسته است. او از تعلقات دنیوی دوری کرده و به خداوند متعال دل بسته است.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی و اشارات به مفاهیم مانند مستی عشق الهی و خرابات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.

شمارهٔ ۷۹۲

تنها نی ام اگرچه که تنها نشسته ام
با خاصگانِ عالمِ بالا نشسته ام

در من اگر به چشم اضافات بنگرند
این جا نی ام به مرتبه آن جا نشسته ام

می دان حقیقتم به خرابات معتکف
اندر نماز اگر به مصلّا نشسته ام

بر متّکایِ سدره از این چارچوبِ شخص
پنهان ز خویش رفته و پیدا نشسته ام

تا مست باز گردم چون مست آمدم
در پایِ خم همیشه به عمدا نشسته ام

بر مقتضایِ حکم تَموتون تُبعثون
مست و خراب بی سرو بی پا نشسته ام

مخمور در جوابِ سؤالات عاجزم
سر مست عشق منتظر آن را نشسته ام

نی نی چه آید از من و گفت و شنیدِ من
دل بسته در خدایِ تعالی نشسته ام

در کنج گنج یابِ نزاری ملوک وار
بر کف گرفته جامِ مصفّا نشسته ام

دستم به روزگارِ مشعبد نمی رسد
بر بامِ امتحان به تماشا نشسته ام
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.