هوش مصنوعی: این متن عرفانی و اخلاقی، بر تمسک به دین و آل رسول (ع) تأکید دارد و هر آنچه خارج از این مسیر باشد را بی‌ارزش می‌داند. شاعر عشق را برتر از عقل می‌داند و معتقد است رهایی از خودی و تعلقات دنیوی، راه رسیدن به سعادت است. همچنین، نصیحت می‌کند که سخن حق را تنها برای اهلش بیان کنیم تا موجب ناراحتی دیگران نشود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین دشوار است. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی و دینی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۸۴

دستِ من و دامنِ آلِ رسول
هر چه جزین است نیرزد به پول

باطلِ مطلق چو ندارد وجود
هر چه جز از حق نکنم من قبول

من نکنم شکر خداوند را
پس رویِ پیش روانِ جهول

واقفِ سّرِ دل وجانِ من است
آن که برون است ز کنهِ عقول

چون بود از تو به اعادت به می
راست چنان کز پیِ هجران وصول

هر که کند از خودیِ خود خروج
کرده بود باز به جنَّت دخول

عشق بود خانه براندازِ عقل
رخت برون بر ز میان تو فضول

عقل به نادان نکند اقتدا
مردِ خدا را نزند راه غول

این چه محال است کجا کی رسد
درحرمِ شاه گدا را نزول

بیش نزاری سخنِ حق مگوی
تا نشنود از تو نفور و ملول

طاقتِ این بار نمی آورند
الّا ثابت قدمانِ حَمول
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.