هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه است که در آن شاعر به توصیف زیبایی‌های معشوق و احساسات خود نسبت به او می‌پردازد. او از چشم‌ها و ابروی معشوق، حسن و جمال او، و لذت‌های ناشی از عشق سخن می‌گوید. همچنین، شاعر به رشک دیگران، درد فراق، و امید به وصال اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای درک کامل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۷۳۵

به جفت چشم تو در جهان و ابرو طاق
که نیست مثل تو در گردش همه آفاق

نظر به روی تو کردن کراست طاقت آن
مثال دیده ی خفاش و پرتو اشراق

توراست با همه حسن و جمال و غنج و دلال
هزار بار شرف بر فرشته در اخلاق

حلاوت شکر وشهد و لذت لب تو
بسی لطیف تر و خوش تر این از آن به مذاق

صفات حسن تو نتوان به صد زبان کردن
پیاده وقت گرو کی رسد به گرد براق

تو بنده پرور مسکین نواز و خوب سیَر
مرا نه سابقه ی خدمتی به استحقاق

عنایت تو چو در حق بنده می بینند
ز رشک لرزه ی غیرت فتاده بر عشاق

حسد برند که این منزلت نه در خور توست
نصیب بنده چنین کرد واهب الارزاق

فسرده را چه خبر زان که من به آتش عشق
بسوختم ز چه از بس تغلب اشواق

به رغم مدعیان کز وصال در حسدند
مرا خدا برهاند از عذاب روز فراق

سر نیاز من و خاک آستانه ی تو
چه باک اگر غرضی می کنند اهل نفاق

نظر دریغ نداری که لطف شامل توست
دوای درد نزاری به مرهم اشفاق
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.