هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های بهار و عشق می‌پردازد، اما تأکید می‌کند که عشق بدون حضور معشوق ناقص است. شاعر از اهمیت درک لحظه‌ها و وفاداری در عشق سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی در زیبایی‌ها نیز رنج‌هایی نهفته است. همچنین، او به چالش‌های عشق و ضرورت شجاعت در مسیر آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و پیچیده‌تر نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۹۶

بهارِ تیر ماهی خوش بهاری ست
و لیکن عشق موقوفِ نگاری ست

حضورِ یارِ همدم در مه دی
اگر حاصل شود خوش نوبهاری ست

به واجب روزگارِ عمر دریاب
اگر دریافتی خوش روزگاری ست

گلِستانی ست امّا مشکل این ست
که در پیراهنِ هر برگ خاری ست

اگر مردانه عزمِ دوست داری
به ترکِ وایه گفتن سهل کاری ست

همین است و بس ار دانی که با دوست
وفایِ عهد محکم یادگاری ست

مرا در داستانِ عشق سرّی ست
که در هر حرف مرموز اعتباری ست

نزاری ترکِ انکار و تصرّف
که در هر گوشه ای بینی تو یاری ست

محیطِ موج و طوفانِ قیامت
که را این جا مجالِ اختیاری ست

نشاید آشنایی کرد با موج
خنک بی گانه ای کو بر کناری ست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.