هوش مصنوعی: این متن عرفانی و فلسفی بیانگر این است که جهان و تمامی پدیده‌های آن تحت تأثیر عشق و وجود عاشق است. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «مرغ دل»، «گنج نهانی» و «خورشید»، به دنبال انتقال این مفهوم است که حقیقت و معنا در درون انسان و در ارتباط با عشق الهی نهفته است. همچنین، متن به نقد عقل گرایی صرف پرداخته و عشق را فراتر از خرد متعارف می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۶۴

جهان پرفتنه از جانانهٔ ماست
فلک سرمست از پیمانهٔ ماست

تپان مرغ دل اندر بر ملک را
به بوی دام کاه و دانهٔ ماست

اگرچه از همه اکوان برون است
چو هست اندر درون هم خانهٔ ماست

خردمندان نه مرد این حدیثند
در این ره عقل کل دیوانه ی ماست

اگر تو طالب گنج نهانی
بیا کین گنج در ویرانهٔ ماست

به شب خورشید اگر حاضر ندیدی
بیا بنگر که در کاشانهٔ ماست

چه خورشید آن که خواهد شمع گردون
که گوید کمترین پروانهٔ ماست

عیان مطلوب و ما محجوب هیهات
حجاب از نفس نامردانهٔ ماست

برادر کآشنای کوی او نیست
برادر نیست او بیگانهٔ ماست

نزاری نقد وقت خویش را باش
سخن های دگر افسانهٔ ماست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.