هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر موضوعاتی مانند عشق، خودسازی، دوری از فریب، و طلب کمک از نیروهای معنوی تأکید دارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از غفلت دوری کند، به عشق روی آورد، و با همت بلند به سمت کمال حرکت نماید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

غزل شمارهٔ ۹۲۰

آیینه شو وصال پری طلعتان طلب
اول بروب خانه دگر میهمان طلب

گلمیخ آستانه عشق است آفتاب
هر حاجتی که داری ازین آستان طلب

ایمن ز طبع دزد شدن عین غفلت است
از صحبت سیاه درونان کران طلب

چون سبزه زیر سنگ حوادث چه مانده ای؟
همت ز دست و بازوی رطل گران طلب

معیار دوستان دغل روز حاجت است
قرضی به رسم تجربه از دوستان طلب

رویی ز سنگ و جانی از آهن به هم رسان
آنگه بیا و آتش ازین کاروان طلب

دست از خرد بشوی و تمنای عشق کن
خالی شو از دغل، محک امتحان طلب

در ناخن نسیم گشایش نمانده است
ای غنچه همت از نفس بلبلان طلب

خواهی که جای در دل شکرلبان کنی
همت ز کلک صائب شیرین زبان طلب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.