هوش مصنوعی:
این شعر به هویت ملی و فرهنگی کودکان ایران اشاره دارد، از افتخارات تاریخی و نژادی سخن میگوید، و بر ارزشهایی مانند راستگویی، پاکسرشتی، تحصیل علم، ورزش، و عشق به وطن تأکید میکند. همچنین، از دوری از تنبلی، دروغ، و اعمال بیمعنی سخن گفته و بر اتحاد و همبستگی میان ایرانیان تأکید دارد.
رده سنی:
8+
این متن با زبانی ساده و آهنگین نوشته شده و مفاهیم آن برای کودکان و نوجوانان قابلدرک است. همچنین، تأکید بر تحصیل، ورزش، و ارزشهای اخلاقی آن را برای این گروه سنی مناسب میکند.
شمارهٔ ۱۷۶ - سرود مدرسه
ما همه کودکان ایرانیم
مادر خویش را نگهبانیم
همه از پشت کیقباد و جمیم
همه از نسل پور دستانیم
زادهٔ کورش و هخامنشیم
بچهٔ قارن و نریمانیم
پسر مهرداد و فرهادیم
تیرهٔ اردشیر و ساسانیم
ملک ایران یکی کلستانست
ما گل سرخ این گلستانیم
کار ما ورزش است و خواندن درس
همه از تنبلی گریزانیم
چون نیاکان باستانی خویش
راستگوی و درست پیمانیم
مستی و کارهای بیمعنی
کار ما نیست زانکه انسانیم
همه در فکر ملت و وطنیم
همه در بند دین و ایمانیم
پارسیزادهایم و پاک سرشت
کز نژاد قدیم آریانیم
همه از یکنژاد و یک خاکیم
گر ز تهران گر از خراسانیم
اول اندر میان مدرسهایم
بعد از آن در میان میدانیم
مینمائیم مشق سربازی
روز میدان مطیع فرمانیم
پس از آن درکمال آزادی
پی تحصیل ثروت و نانیم
همه پاکیم و راستگوی و شریف
بیخبر از دروغ و بهتانیم
گر دروغی کسی به ماگوید
ما ازو روی خود بگردانیم
همگی اهل صنعت و هنریم
همگی اهل خیر و احسانیم
ازکسی حرف زور نپذیریم
وز کسی مال مفت نستانیم
در تجارت شریک تجاریم
در زراعت رفیق دهقانیم
کار ما صنعت است و علم و عمل
کارهای دگر نمیدانیم
حالیا بهر افتخار وطن
ما شب و روز درس میخوانیم
مادر خویش را نگهبانیم
همه از پشت کیقباد و جمیم
همه از نسل پور دستانیم
زادهٔ کورش و هخامنشیم
بچهٔ قارن و نریمانیم
پسر مهرداد و فرهادیم
تیرهٔ اردشیر و ساسانیم
ملک ایران یکی کلستانست
ما گل سرخ این گلستانیم
کار ما ورزش است و خواندن درس
همه از تنبلی گریزانیم
چون نیاکان باستانی خویش
راستگوی و درست پیمانیم
مستی و کارهای بیمعنی
کار ما نیست زانکه انسانیم
همه در فکر ملت و وطنیم
همه در بند دین و ایمانیم
پارسیزادهایم و پاک سرشت
کز نژاد قدیم آریانیم
همه از یکنژاد و یک خاکیم
گر ز تهران گر از خراسانیم
اول اندر میان مدرسهایم
بعد از آن در میان میدانیم
مینمائیم مشق سربازی
روز میدان مطیع فرمانیم
پس از آن درکمال آزادی
پی تحصیل ثروت و نانیم
همه پاکیم و راستگوی و شریف
بیخبر از دروغ و بهتانیم
گر دروغی کسی به ماگوید
ما ازو روی خود بگردانیم
همگی اهل صنعت و هنریم
همگی اهل خیر و احسانیم
ازکسی حرف زور نپذیریم
وز کسی مال مفت نستانیم
در تجارت شریک تجاریم
در زراعت رفیق دهقانیم
کار ما صنعت است و علم و عمل
کارهای دگر نمیدانیم
حالیا بهر افتخار وطن
ما شب و روز درس میخوانیم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵ - ای حکیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷ - آیین نو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.