هوش مصنوعی:
این متن با زبانی نمادین از مرگ و ناپایداری زندگی سخن می‌گوید و مخاطب را به بازگشت به خاک (مرگ) فرا می‌خواند. تصاویری مانند «برگ»، «بخار» و «تگرگ» بر گذرا بودن وجود انسان تأکید دارند.
رده سنی:
16+
مفاهیم انتزاعی مانند مرگ و ناپایداری زندگی نیازمند درک فلسفی و بلوغ فکری است که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۴
ای از تو همیشه کار پندار به برگ
در گوش تو هر زمان همی گوید مرگ
کای برشده بر هوا، ز گرمی چو بخار
باز آی به خاک سرد گشته چو تگرگ
در گوش تو هر زمان همی گوید مرگ
کای برشده بر هوا، ز گرمی چو بخار
باز آی به خاک سرد گشته چو تگرگ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
