هوش مصنوعی: شاعر از ظلم و ستم روزگار شکایت می‌کند و از دیدن دورانی مخالف و ناسازگار ناراحت است. سپس مخاطب را به دیدن مناظر زیبا و آرامش‌بخش مانند سرو در کنار آب روان دعوت می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اجتماعی در این شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، شکایت از روزگار و ناسازگاری‌های زندگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۳۶

تا کی ستم سپهر جافی بینم؟
وین دور مخالف منافی بینم؟

برخیز و روان در لب صافی بنگر
تا سرو روان در لب صافی بینم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.