هوش مصنوعی:
این شعر بهار را با تصاویر زیبا و پرطراوت توصیف میکند. چمن‌ها سبز می‌شوند، لاله‌ها جهان را رنگین می‌کنند، نسیم با غنچه‌ها صحبت میکند، شکوفه‌ها نثار پای گل‌ها می‌شوند، و نرگس‌ها به تماشای گل‌ها می‌پردازند. زمین از باران بهره می‌برد و هوا سبزه‌ها را تحسین میکند. شاعر از فصل بهار و لذت‌های آن سخن می‌گوید.
رده سنی:
12+
این شعر دارای زبان ادبی و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از مضامین شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بالا ایجاد می‌شود.
غزل شمارهٔ ۶۹
چمن دل بردن آیین میکند باز
جهان را لاله رنگین میکند باز
نسیم خوش نفس با غنچه هر دم
حدیث نافهٔ چین میکند باز
شکوفه هر زری کاورد بر دست
نثار پای نسرین میکند باز
گشاده چشم خواب آلود نرگس
تماشای ریاحین میکند باز
زمین از ابر احسان می‌پذیرد
هوا را سبزه تحسین میکند باز
عبید از دولت خسرو در این فصل
بنای عیش شیرین میکند باز
جهان را لاله رنگین میکند باز
نسیم خوش نفس با غنچه هر دم
حدیث نافهٔ چین میکند باز
شکوفه هر زری کاورد بر دست
نثار پای نسرین میکند باز
گشاده چشم خواب آلود نرگس
تماشای ریاحین میکند باز
زمین از ابر احسان می‌پذیرد
هوا را سبزه تحسین میکند باز
عبید از دولت خسرو در این فصل
بنای عیش شیرین میکند باز
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
