هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های ظریف، زیبایی معشوق و تأثیر عشق بر شاعر را توصیف می‌کند. شاعر از موهای معشوق، خط روی صورتش، مژگان تیز و چشمان جذابش سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هیچ چیز به زیبایی این ویژگی‌ها نیست. همچنین، او از درد عشق و تأثیر سوزاننده‌ی آن می‌نالد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات به احساسات شدید عاشقانه و درد عشق اشاره می‌کنند که مناسب سنین بالاتر است.

غزل شمارهٔ ۵۲۹

ای سرو گلندام که داری کمر از مو
بر مو کمری نیست مناسب مگر از مو

جز کاتب قدرت که رخت را ز خط آراست
کس خط ننوشته است به روی قمر از مو

بر روی تو خط نیست که از جنبش آن زلف
افشان شده بر صفحهٔ گل مشک تر از مو

با تیزی مژگان تو نقاش چه سازد
گیرم که بسازد قلمی تیزتر از مو

جز هندوی چشمت که به مژگان رگ جان زد
فساد ندیدم که زند نیشتر از مو

گفتی اثری در تب عشق از تو نمانده
در آتش سوزنده چه ماند اثر از مو

ترسم نرسد بر بدن محتشم از ضعف
پیکان خدنگ تو که دارد گذر از مو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.