هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوع عشق، صبر و رنج‌های عاشقانه می‌پردازد. شاعر از عشق مجنون به لیلی، صبر ایوب و عشق یعقوب به یوسف یاد می‌کند و به این موضوع اشاره دارد که عشق و میل از جانب معشوق سرچشمه می‌گیرد. همچنین، شاعر از طعن و سرزنش دیگران در راه عشق شکایت دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و ادبی مانند داستان‌های مجنون و لیلی، ایوب و یوسف نیاز به پیش‌زمینه‌ای ادبی و فرهنگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

غزل ۱۴۲

آنچه کردی ، آنچه گفتی غایت مطلوب بود
هر چه گفتی خوب گفتی هر چه کردی خوب بود

من چرا در عشق اندیشم ز سنگ طعن غیر
آنکه مجنون بود اینش در جهان سرکوب بود

چند گویی قصهٔ ایوب و صبر او بس است
بیش از این ما صبر نتوانیم آن ایوب بود

بود از مجنون به لیلی لاف یکرنگی دروغ
در میان گر احتیاج قاصد و مکتوب بود

من نمی‌دانم که این عشق و محبت از کجاست
اینقدر دانم که میل از جانب مطلوب بود

این عجایب بین که یوسف داشت در زندان مصر
پای در زنجیر و جایش در دل یعقوب بود

وحشی این مژگان خون پالا که گرد غم گرفت
یاد آن روزی که در راه کسی جاروب بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۱۴۱
گوهر بعدی:غزل ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.