هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناامیدی و پایان یک رابطه یا وابستگی قدیمی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که دیگر امیدی به ثبات و دوام این رابطه ندارد و تصمیم گرفته است که از آن دست بکشد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاطفی و ناامیدی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به تجربه‌ی زندگی برای درک کامل معانی شعر وجود دارد.

شمارهٔ ۱

ای جامه ی کهنه تار و پودت شده سست
تا چند کنم پاره ات از وصله درست

آن رفت که جویم ز تو من بعد ثبات
دست از تو به صابون رقی باید شست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.