هوش مصنوعی: این متن بیانگر حالات روحی و معنوی شاعر است که خود را درگیر تناقضات و سردرگمی‌های زندگی می‌بیند. او از یک سو خود را درگیر کفر و ننگ ایمان می‌داند و از سوی دیگر به دنبال راهی برای رهایی و رسیدن به کمال است. شاعر از وسوسه‌های شیطانی و حیرت در کار خود سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که پرده‌های جهل را کنار زده و به معرفت و کمال برسد.
رده سنی: 18+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. مفاهیمی مانند کفر، ایمان، وسوسه‌های شیطانی و جستجوی کمال، موضوعاتی هستند که معمولاً برای نوجوانان قابل درک نیستند و نیاز به تجربه و تفکر بیشتری دارند.

غزل شمارهٔ ۶۲۰

ما گبر قدیم نامسلمانیم
نام‌آور کفر و ننگ ایمانیم

گه محرم کم زن خراباتیم
گه همدم جاثلیق رهبانیم

شیطان چو به ما رسد کله بنهد
کز وسوسه اوستاد شیطانیم

زان مرد نه‌ایم کز کسی ترسیم
سر پای برهنگان دو جهانیم

درمانده‌ایم و راه بس دور است
ما راه به کار خود نمی‌دانیم

ما چاره به کار خویش چون سازیم
چو جمله به کار خویش حیرانیم

کی باشد و کی بود که ناگاهی
این پرده ز کار خویش بدرانیم

هر پرده که بعد از آن پدید آید
از آتش معرفت بسوزانیم

زآنجا که درآمدیم از اول
جان را سوی آن کمال برسانیم

عطار شکسته را به یک دفعت
از پردهٔ هر دو کون برهانیم
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.