هوش مصنوعی: شاعر در این شعر عشق و شیفتگی خود را به معشوق بیان می‌کند و از زیبایی‌ها و ویژگی‌های او مانند حلقه گوش، چشمه نوش، خط و خال، و خشم او سخن می‌گوید. او خود را فدای معشوق می‌داند و از دوری و بی‌توجهی او رنج می‌برد. شاعر همچنین از مستی و بی‌هوشی ناشی از عشق به معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که به او توجه کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده‌ی ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.

غزل شمارهٔ ۴۶۲

شیفتهٔ حلقهٔ گوش توام
سوختهٔ چشمهٔ نوش توام

ماهرخ با خط و خال منی
دلشدهٔ بی تن و توش توام

ترک منی گوش به من دار از آنک
هندوک حلقه به گوش توام

خانه بیاراسته‌ام چون نگار
منتظر خانه فروش توام

چون دلم از خشم تو آید به جوش
عاشق خشم تو و جوش توام

خط چه کشی بر من غمکش از آنک
مست خط غالیه‌پوش توام

هوش به من باز کی آید که من
تا به ابد رفته ز هوش توام

گرچه به گویایی من نیست کس
یک شکرم ده که خموش توام

چون بگریزی تو ز عطار از آنک
با تو به هم دوش به دوش توام
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.