هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از نمادهای شراب و باغ، به موضوعاتی مانند فرصت‌های زندگی، ناپایداری دنیا، و ارزش عشق و معنویت می‌پردازد. شاعر از ساقی می‌خواهد که شراب را به همه بدهد و از زندگی لذت ببرند. همچنین، به ناپایداری دنیا و بی‌وفایی آن اشاره می‌کند.
رده سنی: 18+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از نمادهای شراب و مستی ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین نیاز به بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۵۸

ساقی مکن دریغ ز پیر و جوان شراب
فرصت غنیمت است بده رایگان شراب

ای خضر تن پرست چه تن می زنی بس است
آب حیات مجلس روحانیان شراب

در پای گل پیاله کشان بس گریستند
جاری است همچو آب در این بوستان شراب

تنگ است بسکه چشم جهان و جهانیان
ای دل نمی رسد به تو یک سرمه دان شراب

گر می نمی دهید برای خدا مرا
باری بیاورید پی امتحان شراب

با مفلسان رند، وفادار نیست دهر
بارد بجای آب گر از آسمان شراب

از عشق و عاشقی به سعیدا چه گفتن است
کس می برد برای مغان ارمغان شراب؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.