هوش مصنوعی:
شخصی با دوستش به گرمابهای خلوت میرود و در آنجا دوستش از او میپرسد که آیا کسی دیگر نیز این چهرهی گلین را دوست دارد. شخص پاسخ میدهد که گل را نمیتوان با آفتاب اندود، به این معنا که زیبایی طبیعی را نمیتوان با چیزی مصنوعی جایگزین کرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این مفاهیم نیاز به درک عمیقتری از زیباییشناسی و فلسفه دارند که معمولاً در سنین نوجوانی و بزرگسالی توسعه مییابند.
رباعی شمارهٔ ۶۷
با دوست به گرمابه درم خلوت بود
وانروی گلینش گل حمام آلود
گفتا دگر این روی کسی دارد دوست؟
گفتم به گل آفتاب نتوان اندود
وانروی گلینش گل حمام آلود
گفتا دگر این روی کسی دارد دوست؟
گفتم به گل آفتاب نتوان اندود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.