سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۳
برو به گوهر
می کند عیب نمایان را هنرپرور کمال
تنگ چشمی می شود در دانه گوهر کمال
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۵
برو به گوهر
هر که را از سایلان ناشاد می سازد بخیل
در حقیقت بنده ای آزاد می سازد بخیل
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۸
برو به گوهر
لازم یکدیگر افتاده است ناکامی و کام
بیشتر از فصل ها در فصل گل باشد زکام
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۴۷
برو به گوهر
چند دل ز اندیشه بیش و کم روزی خوریم؟
دیگران روزی خورند و ما غم روزی خوریم
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۵۳
برو به گوهر
مرا که هست میسر سبو به دوش کشم
چرا کباده خمیازه تا به گوش کشم؟
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۶۰
برو به گوهر
ما در جهان قرار اقامت نداده ایم
چون سرو سالهاست به یک پا ستاده ایم
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۶۲
برو به گوهر
پیوسته ما ز فکر دو عالم مشوشیم
ما از دو خانه همچو کمان در کشاکشیم
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۳
برو به گوهر
عیب دنیا را نمی بینند کوته دیدگان
گر چه بی پرده است در چشم نظر پوشیدگان
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۷۶
برو به گوهر
کار صوفی چیست، خاطر را مصفا ساختن
از قبول نقش ها آیینه را پرداختن
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۸۱
برو به گوهر
روی از عالم بگردان، روی در دیوار کن
وضع ناهموار عالم را به خود هموار کن
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۸۵
برو به گوهر
در جوهر نهفته من سرسری مبین
آیینه ام، به جامه خاکستری مبین
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۸۸
برو به گوهر
هر چه بخشد عالم ناساز می گیرد ز تو
غیر عبرت هر چه گیری باز می گیرد ز تو
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۰۲
برو به گوهر
خرقه بر دوشان از فرزند و زن بگسیخته
شوره پشتانند از بار گران بگریخته
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۱۰
برو به گوهر
خون تاک از شوق می جوشد اگر ساغرزنی
غنچه شادی مرگ می گردد اگر بر سر زنی
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۱
برو به گوهر
از حباب آموز همت را که با صد احتیاج
خالی از دریا برون آرد سبوی خویش را
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۴
برو به گوهر
دانش آن راست مسلم که به تردستی شرم
گرد خجلت ز جبین پاک کند آینه را
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۹
برو به گوهر
عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است
شهد نتوان در میان خانه ی زنبور ریخت
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۱۷
برو به گوهر
نیست سودی که زیانش نبود در دنبال
بار می بندم ازان شهر که بازاری نیست
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۱۸
برو به گوهر
به گرد دامن منزل کجا رسی صائب؟
چنین که عزم ترا پای سعی در بندست
صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۲۰
برو به گوهر
تلاش بیهده ای می کند سر خورشید
ستاده (فتاده؟) است بلند، آستان حضرت دوست