سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
ز خط اندیشه نبود چهره آن سرو قامت را
نمی پوشد حجاب ابر خورشید قیامت را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۸
برو به گوهر
کجا اندیشه عقباست عقل ذوفنونت را؟
که دارد فکر نان و جامه بیرون و درونت را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۲
برو به گوهر
نلرزد چون دل از دهشت چو برگ بیدپیران را؟
که عینک هست میزان قیامت دوربینان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۳
برو به گوهر
به آسانی شود دلها مسخر گوشه گیران را
ید طولاست در صید مگس ها عندلیبان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
ز نقصان گهر باشد گران خیزی بزرگان را
که خودداری میسر نیست گوهرهای غلطان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۶
برو به گوهر
نشاط ظاهر از دل کی برد غم های پنهان را؟
گره نگشاید از دل خنده سوفار پیکان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۹
برو به گوهر
بلایی نیست چون دل واپسی جانهای روشن را
که می گردد گره در رشته سنگ راه، سوزن را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۰
برو به گوهر
نمی گردد حجاب از دورگردی لفظ مضمون را
سواد شهر نتواند مسخر کرد مجنون را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۴
برو به گوهر
به چشم مردم آگاه، این فرسوده قالبها
سوارانند در راه عدم افکنده مرکبها
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۸
برو به گوهر
به چشم عاقبت بین هر که خود را دید در دنیا
به میزان قیامت خویش را سنجید در دنیا
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۹
برو به گوهر
(سر تسلیم خرد بر خط جام است اینجا
آفتاب نقش بر لب بام است اینجا)
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۰
برو به گوهر
(هر که خاموش شد از اهل بیان است اینجا
هر که انداخت سپر تیغ زبان است اینجا)
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۶
برو به گوهر
می تپد در جگر خاک همان طینت ما
شمع را شعله جواله کند تربت ما
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۱
برو به گوهر
حذر ز ناخن الماس نیست داغ مرا
که برگریز بود برگ عیش باغ مرا
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۲
برو به گوهر
فراغبال محال است راست کیشان را
نشانه تنگ کند بر خدنگ میدان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۷
برو به گوهر
کم کم کن آشنا به لب زخم دشنه را
سیراب می کنند به تدریج تشنه را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۸
برو به گوهر
عقل شرع باطن است و شرع عقل ظاهرست
هر که سرمی پیچد از فرمان ایشان کافرست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۹۹
برو به گوهر
داغدار عشق را نور و صفای دیگرست
در نظرها سنگ آتش را جلای دیگرست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
بی حیا گر غوطه در گوهر زند بی مایه است
شرم روی نیکوان را بهترین پیرایه است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۱۷
برو به گوهر
نغمه شیرین در مذاقم بی شراب تلخ نیست
زاهد خشکی است ساز آنجا که آب تلخ نیست