سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۸
برو به گوهر
چشمم چو بر آن عارض گلگون افتاد
دل نیز ز ره دیده بیرون افتاد
این گفت منم عاشق و آن گفت منم
فی‌الجمله میان چشم و دل خون افتاد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۴۹
برو به گوهر
کردی به سخن پریرم از هجر آزاد
بر وعدهٔ بوسه دی دلم کردی شاد
گر ز آنچه پریر گفته‌ای ناری یاد
باری سخنان دینه بر یادت باد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۵۱
برو به گوهر
غم با لطف تو شادمانی گردد
عمر از نظر تو جاودانی گردد
گر باد به دوزخ برد از کوی تو خاک
آتش همه آب زندگانی گردد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۵۲
برو به گوهر
مشکی که ز چین ختن آهو دارد
از چینِ سرِ زلف تو آهو دارد
آن کس که شبی با غم تو یار بشد
تا وقت سحر ناله و آهو دارد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۰
برو به گوهر
چشم ترکت چون مست برمی‌خیزد
شور از می و می‌پرست برمی‌خیزد
زلفت چو به رقص در میان می‌آید
صد فتنه به یک نشست بر‌می‌خیزد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۱
برو به گوهر
چون زور کمان در بر و دوش تو رسد
تیرش به لب چشمهٔ نوش تو رسد
گوئی زهش از حدیث من تافته‌اند
زیرا که به صد حیله به گوش تو رسد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۳
برو به گوهر
سرمایهٔ روزگارم از دست بشد
یعنی سر زلف یارم از دست بشد
بر دست حنا نهادم از بهر نگار
در خواب شدم نگارم از دست بشد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۴
برو به گوهر
گفتم نظری که عمر من فاسد شد
گفتا ز حسد جهان پر از حاسد شد
گفتم بوسی به جان دهی گفت برو
بازار لب من اینچنین کاسد شد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۵
برو به گوهر
این اشک عقیق رنگ من چون بچکد
آب از دل سنگ و چشم گردون بچکد
چشمم چو ز تو برید ازو خون بچکید
شک نیست که از بریدگی خون بچکید
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۶۶
برو به گوهر
سودازدهٔ جمال تو باز آمد
تشنه شدهٔ وصال تو باز آمد
نو کن قفس و دانهٔ لطفی تو بپاش
کان مرغ شکسته بال تو باز آمد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۱
برو به گوهر
گل ساخت ز شکل غنچه پیکانی چند
تا حمله برد به حسن بر تو دلبند
خورشید رخت چو تیغ بنمود از دور
پیکان سپری کرد سپر هم افکند
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۲
برو به گوهر
شهری زن و مرد در رخت می‌نگرند
وز سوز غم عشق تو جان در خطرند
هر جامه که سالی پدرت بفروشد
از تو عاشقان به روزی بدرند
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۴
برو به گوهر
بس جور کز آن غمزهٔ زیبات کشند
بس درد کز آن قامت رعنات کشند
بر نطع وفا بیار شطرنج مراد
آخر روزی به خانهٔ مات کشند
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۸
برو به گوهر
تا سنبل تو غالیه‌سائی نکند
باد سحری نافه‌گشایی نکند
گر زاهد صد ساله ببیند دستت
بر گردن من که پارسایی نکند
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۷۹
برو به گوهر
آن کاتش مهر در دل ما افکند
در آب نظر بر رخ زیبا افکند
بند سر زلف خویش آشفته بدید
پنداشت که کار ماست در پا افکند
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۸۵
برو به گوهر
مه بر رخ تو گزیدنم دل ندهد
وز تو صنما بریدنم دل ندهد
تا از لب نوش تو چشیدم شکری
از هیچ شکر چشیدنم دل ندهد
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۸۸
برو به گوهر
چشمم چو به چشم خویش چشم تو بدید
بی چشم تو خواب چشم از چشم رمید
ای چشم هم چشم به چشمت روشن
چون چشم تو چشم من دگر چشم ندید
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۹۰
برو به گوهر
بس غصه که از چشمهٔ نوش تو رسید
تا دست من امروز به دوش تو رسید
در گوش تو دانه‌های دٌر می‌بینم
آب چشمم مگر به گوش تو رسید
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۹۱
برو به گوهر
هرگه که دلم فرصت آن دم جوید
کز صد غک دل با تو یکی برگوید
نامحرم و ناجنس در آن دم گوئی
از چرخ ببارد از زمین بروید
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۹۲
برو به گوهر
جانا تو ز دیده اشک بیهوده مبار
دلتنگی من بس است دل تنگ مدار
تو معشوقی گریستن کار تو نیست
کار من بیچاره به من باز گذار