سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۹۷۰۶ گوهر پیدا شد:
واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
برو به گوهر
در مبحث علم، تندخویی چه کنی؟
جنگ و جدل و درشت گویی چه کنی؟
این مجلس درس است، نه میدان قتال!
این حق جویی است، جنگ جویی چه کنی؟!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۷
برو به گوهر
ما به فیض صحبت یاران مشفق زنده ایم
آمد و رفت عزیزان چون نفس باشد مرا
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱
برو به گوهر
گر راست نگوییم در این عهد، عجب نیست
مسطر چو بود کنج، چه گناه است قلم را؟!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۵
برو به گوهر
بود حرف دهن تنگ تو ناخوان ز آن رو
کاتب صنع ز خط زیر و زر کرد آن را
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
ز بی حقیقتی از هم چنان گریزانند
که جز نمک نتواند گرفت یاران را
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
پیرانه نیست طور تو، ای شیخ کرده یی
ریشی همین سفید در این کهنه آسیا
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۹۳
برو به گوهر
کی توان دل کند از بزمی که آن بدخو نشست
شورش محشر مگر خیزد ز جایی کاو نشست
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۹۹
برو به گوهر
از جهان، ما را رخی پر گرد و دامان تریست
تا بآب و نان ما، چون آسیا از دیگریست!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰۱
برو به گوهر
ترکست که سازد غنی از خلق، و گر نه
شه نیز بابرام ستم کم ز گدا نیست
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰۵
برو به گوهر
غیر حسنت کس در این دوران بلند آوازه نیست
رفعت شانی بغیر از رفعت دروازه نیست
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۱۱
برو به گوهر
دل که از فکر فقیران خسته نبود، خسته باد
در که بر روی گدایان بسته باشد، بسته باد
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۱۵
برو به گوهر
نکو، ز چشم دل، از صحبت بدان افتد
شکر ز تلخی بادام از دهان افتد
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۰
برو به گوهر
نرم خواهی که شود خصم، تو در گرمی کوش
ز آنکه آب از دم شمشیر بآتش گیرند
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۵
برو به گوهر
همنشینانی که از حق نمک دم میزنند
همچو دندان بر سر هر لقمه بر هم میزنند
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۷
برو به گوهر
بیچارگان، بآه شهان را زبون کنند
این تند بادها، چه علمها نگون کنند
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۸۱
برو به گوهر
از نهال سرکشی، بی عزتی حاصل شود
چون کند حاصل ترقی، قیمتش نازل شود
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۸۶
برو به گوهر
سربلندان، مال صرف زیردستان میکنند
هرچه کوه از ابر میگیرد، بصحرا میدهد!
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۸۷
برو به گوهر
ز غفلت، مردمان را پند گفتن خوش نمیآید
چو مست خواب را بیدار کردن خوش نمیآید
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۹۲
برو به گوهر
عیب باشد مشرب طفلانه با موی سفید
شوخی از پیران بود چون عشوه ز ابروی سفید
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۹۳
برو به گوهر
ز ارتکاب جرم، پاکان زودتر رسوا شدند
رنگ خجلت بیشتر پیداست در روی سفید