سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۰۱۸۱ گوهر پیدا شد:
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۶
برو به گوهر
دل گفت که ای جان من آن زهره کراست
کز خاک در تو توتیا یارد خواست
از ذات منزّهی و از عیب جدا
تو پاکی و بر تو «قل هو الله» گواست
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۲
برو به گوهر
تا با خلقی تو بی گمان بی دینی
تا قبلهٔ تو خلق بود مسکینی
از هرچه جز اوست دیده و دل بر دوز
تا سلطنت اول و آخر بینی
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۳
برو به گوهر
مؤمن که به صدق ازو نرنجد چیزی
در پیش دلش جز او نسنجد چیزی
حق بر عرش است و عرش دانی چه بود
آن دل که درو جز او نگنجد چیزی
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
آنجا که سراپردهٔ اجلال جلال
جانها همه واله اند زبانها همه لال
دنیا دل ما نبرد و عقبی نبرد
ما را همه مقصود وصال است وصال
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۹
برو به گوهر
در نفی تو خلق را امان نتوان داد
جز در ره اثبات تو جان نتوان داد
با آنکه زتو هیچ مکان خالی نیست
در هیچ مکان از تو نشان نتوان داد
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
من گرچه سزای راه درگاه نیم
جز بر در سایهٔ هوالله نیم
چون من توام و تو من، توام راه نمای
تو آگهی از من و من آگاه نیم
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۵
برو به گوهر
در ذات مقدّست کسی را ره نیست
وزعین کمال تو کسی آگه نیست
سرمایهٔ سالکان راه طلبت
جز گفتن لا اله الّا الله نیست
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۳۰
برو به گوهر
تا بتوانی مدام می باش به ذکر
کز ذکر تو را راه نمایند به فکر
محرم چو شدی در حرم اجلالش
بینی به عیان تو روی معشوقهٔ بکر
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۳۲
برو به گوهر
خود را تو قباپوش کن و ذاکر باش
وین جام بقانوش کن و ذاکر باش
گر می خواهی طریق اسرار خدا
در سینهٔ خود گوش کن و ذاکر باش
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
با ضربت قهر تو نعیم است عذاب
با شربت لطف تر سراب است شراب
در قدرت ما نیست رسیدن به صواب
یا رب همه را به لطف عامت دریاب
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۴۴
برو به گوهر
یا رب تو به فضل خویش موزونم کن
وز دست فضول خویش بیرونم کن
لطف تو به هیچ بخششی کم نشود
چون بیم کمیت نیست افزونم کن
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۴۶
برو به گوهر
یا رب من اگر چه عاصی و گمراهم
وز بدکاری فتاده در افواهم
اومید به رحمت تو می دارم از آنک
گویندهٔ لا اله الا اللهم
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۵۱
برو به گوهر
یا رب تو مرا به آبرو فرمان بخش
چون درد تو داده ای تومان درمان [بخش]
ای عالم مطلق و تو دانای به حق
بخشنده تویی به بخشش خودمان بخش
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۵۴
برو به گوهر
یا رب همه عمرم پی دین تو دوان
مگذار که باشم اینچنین سرگردان
یا در دل من زعشق یک قطره چکان
یا در جانم زشرع حرفی بنشان
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۵۵
برو به گوهر
یا رب زقناعتم توانگر گردان
وز نور یقین دلم منوّر گردان
اسباب من سوختهٔ سرگردان
بی منّت مخلوق میسّر گردان
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۵۸
برو به گوهر
یا رب به خودم هیچ نفس وامگذار
بر من در طبع بوالهوس وامگذار
هر چند که بر درت کم از هیچ کسم
از خویشتنم به هیچ کس وامگذار
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۶۰
برو به گوهر
در سایهٔ رحمت تو خورشید شویم
وز لطف تو نیکبخت جاوید شویم
جز لطف تو اومید نداریم دگر
مپسند که از لطف تو نومید شویم
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۶۲
برو به گوهر
ای از کرم تو خلق را امن و امان
در قبضهٔ قدرت تو عاجز دل و جان
ما را تو زهر چه آن نشاید برهان
آنگاه به هر چه آن بباید برسان
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
ای در دو نفس صد گنه از من دیده
وز فضل و کرم پردهٔ من ندریده
وای من بتر از هر چه به عالم بتر است
وای تو به تو از من بتر آمرزیده
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
از خلق نه کاهد نه فزاید کاری
الّا به خدای برنیاید کاری
ای آنک گشانیدهٔ هر کار تویی
تا تو نگشایی نگشاید کاری