سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
از ترحم حسن جولان می نماید در نقاب
ساقی از بی ظرفی ما می کند در باده آب
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۱
برو به گوهر
چو ساخت قد ترا حلقه عمر پا به رکاب
اشاره ای است که بر در زن از جهان خراب
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۵
برو به گوهر
حاصل ما از نظربازی نگاه حسرت است
کشت ما را خوشه ای گر هست آه حسرت است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
لعل جان بخش ترا خط دورباش آفت است
نیل چشم زخم آب زندگانی ظلمت است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۸
برو به گوهر
در کهنسالی ز نسیان شکوه، کفر نعمت است
هر چه از دل می برد یاد جوانی، رحمت است
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۵
برو به گوهر
آنچه ما را از شراب زندگی در ساغرست
خوردنش خون دل است و ماندنش دردسرست
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۶
برو به گوهر
می شوم گل، در گریبان خار می افتد مرا
غنچه می گردم، گره در کار می افتد مرا
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
می گشاید ذکر بر رویت در الله را
نیست جز این حلقه دیگر حلقه آن درگاه را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۰
برو به گوهر
نیست سوی حق به جز تسلیم راهی بنده را
جستجوی این گهر گم می کند جوینده را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
بی سرانجامی صفا بخشد دل دیوانه را
ترک رفت و رو بود جاروب این ویرانه را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۸
برو به گوهر
بیخودی فرش است در چشم و دل بی تاب ما
چون ره خوابیده بیداری ندارد خواب ما
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۹
برو به گوهر
می کند در پرده شب جلوه دایم روز ما
بی سیاهی نیست هرگز داغ عالمسوز ما
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
ز خط اندیشه نبود چهره آن سرو قامت را
نمی پوشد حجاب ابر خورشید قیامت را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۲
برو به گوهر
نلرزد چون دل از دهشت چو برگ بیدپیران را؟
که عینک هست میزان قیامت دوربینان را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۹
برو به گوهر
بلایی نیست چون دل واپسی جانهای روشن را
که می گردد گره در رشته سنگ راه، سوزن را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۰
برو به گوهر
نمی گردد حجاب از دورگردی لفظ مضمون را
سواد شهر نتواند مسخر کرد مجنون را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
چه حاصل کز غزالان بزم رنگین است مجنون را؟
سگ لیلی به از آهوی مشکین است مجنون را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۷۲
برو به گوهر
به خاموشی سرآور روزگار زندگانی را
اگر دربسته می خواهی بهشت جاودانی را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۳
برو به گوهر
زاهد خشک بود دشمن جان میکش را
چون سفالی که خورد خون می بی غش را
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۸۴
برو به گوهر
پند ارباب خرد پنبه گوش است مرا
ناله نی حدی محمل هوش است مرا