ما اسیران همه مرغان خوش‌الحان همیم
هم‌زبان نفس و همدم بستان همیم

جمع گردیده به یک‌جا همه چون رشته شمع
همه دل‌سوز هم و سر به گریبان همیم

همه خاک ته میخانه یک میکده‌ایم
همه سرشار ز یک باده و مستان همیم

می‌کند عکس یکی جلوه در آیینه ما
چشم بگشوده به روی هم و حیران همیم

لیلی ما همه در عالم معنی است یکی
در حقیقت همه مجنون بیابان همیم

جان سپردن به خموشی ز هم آموخته‌ایم
عشق‌بازان همه شاگرد دبستان همیم

تیره‌بختان همه از آتش هم می‌سوزند
همه آتش‌نفسان برق نیستان همیم

عندلیب و من و پروانه نداریم نزاع
آخر این قوم جگرسوخته یاران همیم

پشت ما نیست خم از منت دونان چو کمان
راست چون تیر به کیش هم و قربان همیم

چشم‌سیریم و نداریم امیدی به کسی
ما فقیران همه قانع به لب نان همیم

نشود یک سر مو جمع دل ما قصاب
بس‌که ما طایفه چون زلف پریشان همیم

«قصاب کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir