هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد بی‌کسی و خستگی روحی خود می‌گوید و بیان می‌کند که دلش مانند مومیایی بی‌حرکت شده و رنگ زندگی‌اش شکسته است. عشق و ادب، اختیار را از او گرفته و دستان بسته‌اش قادر به انجام کاری نیست.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عمیق عاطفی و روانی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است باعث ایجاد احساسات منفی شود. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده (مانند 'مومیایی دل') نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۸۶
زانوی بی کسی هاست، بالین خستهٔ من
شد مومیایی دل، رنگ شکستهٔ من
پاس ادب به عاشق، نگذاشت اختیاری
کاری نمی گشاید، از دست بستهٔ من
شد مومیایی دل، رنگ شکستهٔ من
پاس ادب به عاشق، نگذاشت اختیاری
کاری نمی گشاید، از دست بستهٔ من
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
