هوش مصنوعی:
شاعر از ظلم و بیدادی که بر او رفته شکایت می‌کند و می‌پرسد که چرا این ستم‌ها رخ می‌دهد. او اشاره می‌کند که اگرچه مردی شمشیر نمی‌کشد، اما وقتی سینه‌اش را به تیغ می‌دهد، تقصیر از کیست؟
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق اجتماعی و انتقادی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به ظلم و خشونت ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۴۶
با آن که ز بیداد تو بایست گریست
درویش نزد آه که این ظلم ز چیست
هرچند که تیغ برنمی‌آرد مرد
چون سینه زنی به تیغ، تقصیر ز کیست؟
درویش نزد آه که این ظلم ز چیست
هرچند که تیغ برنمی‌آرد مرد
چون سینه زنی به تیغ، تقصیر ز کیست؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
