هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غفلت و ناآگاهی انسان نسبت به خود و ارزش‌های درونی انتقاد می‌کند و اشاره می‌نماید که اگر کسی قدر دردها و تجربیات خود را نداند، نمی‌تواند از دیگران یا حتی از نمادهای روشن‌گرایی مانند آینه و خاکستر، حقیقت را دریابد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی موجود در متن برای درک و تحلیل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۱۴۴
بر غفلت خویش بایدت زار گریست
آگاه‌کننده را ندانی گر کیست
خود قدر دل سوخته را نشناسی
از آینه پرس فیض خاکستر چیست
آگاه‌کننده را ندانی گر کیست
خود قدر دل سوخته را نشناسی
از آینه پرس فیض خاکستر چیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
