هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از بی‌وفایی، جفا و ستمی که بر او روا داشته شده شکایت می‌کند. او از طرف مقابل می‌خواهد که از این رفتارها دست بردارد و به عهد و پیمان خود وفادار بماند. شاعر همچنین به مفاهیمی مانند عدالت، رحمت و عفو اشاره می‌کند و از طرف مقابل می‌خواهد که از خدا بترسد و رفتار نادرست خود را تغییر دهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، برخی از مضامین مانند جفا، ستم و عذرخواهی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۵۵۸

به قول نکردی وفا چنین نکنند
شدی به شعبده در خون ما چنین نکنند

گنه به جانب ما می نهی و عهد وفا
به قصد می شکنی ماجرا چنین نکنند

خلاف صلح کنی و به عذرخواه عتاب
بهانه دگر آری صفا چنین نکنند

روا مدار ستم بر ستم نیفزایند
مکن مکن که جفا بر جفا چنین نکنند

مرا به کام حسود ای عزیز خوار مکن
به دوستی که نداری روا چنین نکنند

در وصال به رویم مبند و فرمان بر
که با شکسته دلان دلبرا چنین نکنند

چه واجب است مکافات مستحق کردن
سزای رحمت و عفوم چرا چنین نکنند

دل شکسته خود در تو بسته ام زنهار
مبر ز من که جزای وفا چنین نکنند

جفا و جور کنی بر نزاری مسکین
مکن چنین و بترس از خدا چنین نکنند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.