هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان توانایی‌ها و ویژگی‌های خود می‌پردازد. او خود را شاعری مستقل و خلاق می‌داند که می‌تواند با سخن‌وری خود معانی عمیق را بیان کند و حتی موجودات افسانه‌ای را تحت تأثیر قرار دهد. شاعر همچنین به بی‌توجهی مردم نسبت به او اشاره می‌کند و دلیل آن را بی‌همتایی خود می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان دشوار باشد.

شمارهٔ ۲ - شاعران بینوا

شاعران بینوا خوانند شعر با نوا
وز نوای شعرشان افزون نمی گردد نوا

طوطیانه گفت و نتوانند جز آموخته
عندلیبم من که هر ساعت دگر سازم نوا

اندران معنی که گوید بدهم انصاف سخن
پادشاهم بر سخن جایز نباشد پادشا

باطلی گر حق کنم عالم مرا گردد مقر
ور حقی باطل کنم منکر نگردد کس مرا

گوهر اردر زیر پا آرم کنم سنگ سیاه
خاک اگر در دست گیرم سازم از وی کیمیا

گر هجا گویم رمد از پیش من دیو سپید
ور غزل خوانم مرا منقاد گردد اژدها

کس مرا نشناسد و بیگانه رویم نزد خلق
زآنکه در گیتی ز بی جنسی ندارم آشنا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - ناله از قلعه نای
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - اندرز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.