هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی بیانگر عشق و شوق بی‌پایان شاعر به جمال الهی است. شاعر در هر حال و قالی تنها جمال خدا را می‌جوید و جز روی او چیزی نمی‌بیند. او از همه تعلقات دنیوی رها شده و تنها به عشق الهی مشغول است. حتی در مستی نیز جمال خدا را طلب می‌کند و جسم و جان خود را فدای ذات یاهو کرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از اصطلاحات خاص عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک مفاهیم معنوی و عشق الهی وجود دارد.
غزل ۵۴
بهر حالی جمال الله جویم
بهر قالی جمال الله جویم
بجز رویش نه بینم هیچ چیزی
ز شوق جان جمال الله جویم
ز پیش و پس ، خبر هرگز ندارم
ز این و آن جمال الله جویم
بمستی یار یاران گرچه مستم
بمستی هم جمال الله جویم
طریق عشق مارا نیست دیگر
بهر ذره جمال الله جویم
فدا شد جسم و جان در ذات یاهُو
بهستی هم ، جمال الله جویم
بهر قالی جمال الله جویم
بجز رویش نه بینم هیچ چیزی
ز شوق جان جمال الله جویم
ز پیش و پس ، خبر هرگز ندارم
ز این و آن جمال الله جویم
بمستی یار یاران گرچه مستم
بمستی هم جمال الله جویم
طریق عشق مارا نیست دیگر
بهر ذره جمال الله جویم
فدا شد جسم و جان در ذات یاهُو
بهستی هم ، جمال الله جویم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
