هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی صبحگاه می‌گوید و پیشنهاد می‌کند که از امیدهای دور و دراز دست بکشیم و به موسیقی و لذت‌های زودگذر زندگی بپردازیم.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به «دست کشیدن از امیدهای دراز» نیاز به درک بالاتری از زندگی دارد.
رباعی ۱۱۷
صبح است، دمی بر می گلرنگ زنیم،
وین شیشهٔ نام‌وننگ برسنگ زنیم،
دست از اَمَلِ درازِ خود باز کشیم،
در زلفِ دراز و دامنِ چنگ زنیم.
وین شیشهٔ نام‌وننگ برسنگ زنیم،
دست از اَمَلِ درازِ خود باز کشیم،
در زلفِ دراز و دامنِ چنگ زنیم.
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۱۱۶
گوهر بعدی:رباعی ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
