هوش مصنوعی: شاعر در این متن به آرزوی روزی اشاره می‌کند که صلح، دوستی و مهربانی در جهان حاکم شود. روزی که انسان‌ها با هم برادرند، درها به روی هم باز است و هر سخن و هر لب ترانه‌ای از عشق و زندگی می‌گوید. شاعر با امیدواری این روز را انتظار می‌کشد، حتی اگر خودش در آن روز حضور نداشته باشد.
رده سنی: 12+ مفاهیم عمیق و انتزاعی مانند صلح جهانی، برادری و امید به آینده‌ای بهتر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارند.

افق روشن

برای کامیار شاپور

روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دستِ زیبایی را خواهد گرفت.



روزی که کمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری‌ست.
روزی که دیگر درهای خانه‌شان را نمی‌بندند
قفل
افسانه‌یی‌ست
و قلب
برای زندگی بس است.

روزی که معنای هر سخن دوست‌داشتن است
تا تو به خاطرِ آخرین حرف دنبالِ سخن نگردی.

روزی که آهنگِ هر حرف، زندگی‌ست
تا من به خاطرِ آخرین شعر رنجِ جُست‌وجوی قافیه نبرم.

روزی که هر لب ترانه‌یی‌ست
تا کمترین سرود، بوسه باشد.

روزی که تو بیایی، برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود.

روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم...



و من آن روز را انتظار می‌کشم
حتا روزی
که دیگر
نباشم.

۱۳۳۴/۴/۵

این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سرگذشت
گوهر بعدی:نگاه کن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.