هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از زیبایی‌های طبیعت و بهار، شادی و مستی، عشق به گل و بلبل، و توصیه به نوشیدن شراب و لذت بردن از زندگی سخن می‌گوید. همچنین، از عارف و حق‌گزار یاد می‌کند و از او می‌خواهند که به سرعت به آن‌ها بپیوندد.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیمی مانند مستی و شراب است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر مناسب نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم عارفانه و فلسفی ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۲۱۹۱
ای رونَقِ نوبهار بَرگو
وِیْ شادی لاله زار، بَرگو
بی‌غُصّهٔ میْ فروش، میْ نوش
بی‌زَحْمَتِ شاخِ خار، بَرگو
ای بُلبُل و ای هزاردَستان
بَرگو صِفَتِ بهار، بَرگو
ای حَلقه به گوش و عاشقِ گُل
گوش و پَسِ سَر مَخار، بَرگو
شَرحِ قَدِ سَرو و چهرهٔ گُل
بر عَرعَر و بر چَنار بَرگو
چون رفت خَزان و رو نَهان کرد
بر سَرو رو آشکار بَرگو
گر پُرسَندَت که جانِ رَز چیست؟
بر بَرگِ نَظَر مَدار، بَرگو
صد شیر و هزار گونه خرگوش
خواهی که کُنی شکار، بَرگو
خواهی که شود قَبولْ عُذرَت
زِاشْکوفهٔ خوش عِذار بَرگو
خواهی که بَری قَرارِ مَستان
زان نرگسِ پُر خُمار بَرگو
امروز سَرِ شراب داریم
ساقی شو و بر نَهار، بَرگو
مَستی آمد، مَلولیت رفت
صد بار، هزار بار بَرگو
ای جامِ شراب دار بَرگَرد
وِیْ چَنگِ لَطیف تار بَرگو
از بَهرِ ثَواب و رَحمَتِ حَق
ای عارفِ حَق گُزار بَرگو
ما مُنتظرِ توایم، بِشْتاب
بی‌زَحمَتِ انتظار، بَرگو
تَشْنیع مَزَن که صِلّه‌یی نیست
نَک آوَردْم نِثار، بَرگو
وِیْ شادی لاله زار، بَرگو
بی‌غُصّهٔ میْ فروش، میْ نوش
بی‌زَحْمَتِ شاخِ خار، بَرگو
ای بُلبُل و ای هزاردَستان
بَرگو صِفَتِ بهار، بَرگو
ای حَلقه به گوش و عاشقِ گُل
گوش و پَسِ سَر مَخار، بَرگو
شَرحِ قَدِ سَرو و چهرهٔ گُل
بر عَرعَر و بر چَنار بَرگو
چون رفت خَزان و رو نَهان کرد
بر سَرو رو آشکار بَرگو
گر پُرسَندَت که جانِ رَز چیست؟
بر بَرگِ نَظَر مَدار، بَرگو
صد شیر و هزار گونه خرگوش
خواهی که کُنی شکار، بَرگو
خواهی که شود قَبولْ عُذرَت
زِاشْکوفهٔ خوش عِذار بَرگو
خواهی که بَری قَرارِ مَستان
زان نرگسِ پُر خُمار بَرگو
امروز سَرِ شراب داریم
ساقی شو و بر نَهار، بَرگو
مَستی آمد، مَلولیت رفت
صد بار، هزار بار بَرگو
ای جامِ شراب دار بَرگَرد
وِیْ چَنگِ لَطیف تار بَرگو
از بَهرِ ثَواب و رَحمَتِ حَق
ای عارفِ حَق گُزار بَرگو
ما مُنتظرِ توایم، بِشْتاب
بی‌زَحمَتِ انتظار، بَرگو
تَشْنیع مَزَن که صِلّه‌یی نیست
نَک آوَردْم نِثار، بَرگو
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۹۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
